فرم نو: اسطوره شنای آمریکا با غلبه بر تردید خود و حضور در فینال 100 متر آزاد المپیک 1972 مونیخ توانست رکوردی تاریخی را ثبت کند.
به گزارش فرم نو به نقل از ایسنا، بازی های المپیک پر از داستان های اعجاب انگیز است. داستان هایی که می توانند عجیب، خنده دار، احساسی و غم انگیز باشند. این داستان مربوط به اسطوره شنا آمریکا است که با غلبه بر تردید خود توانست رکورد خارق العاده از خود به جا بگذارد.
مارک اسپیتز موفق ترین ورزشکاری بود که در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ هفت مدال طلا گرفت و این رکورد را مایکل فلپس ۳۶ سال بعد در المپیک ۲۰۰۸ پکن شکست و هشت مدال را به خانه برد.
در المپیک ۱۹۷۲ همه نگاه ها به اسپیتز بود. او شش مدال طلا گرفته بود اما جهت شرکت در فینال ۱۰۰ متر آزاد مردد بود برای اینکه مایکل وندن استرالیایی قبل از این در مرحله مقدماتی و نیمه نهایی او را شکست داده بود و اسپیتز می ترسید که شکست در فینال عملکرد بی عیب و نقص او را در این المپیک خدشه دار کند.
از طرفی اسپیتز چهار سال قبل یعنی در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکو سیتی برخلاف پیش بینی های خودش عمل کرد. او اعلام نموده بود که می تواند شش مدال طلا بگیرد اما تنها دو طلا، یک نقره و یک برنز به دست آورد و بعد از آن مورد انتقاد رسانه ها قرار گرفت. بدین جهت گرفتن شش مدال در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ فرصتی بود که به مخالفانش پاسخ دهد.
شکست خوردن در مرحله مقدماتی و نیمه نهایی ۱۰۰ متر آزاد موجب شد تا اسپیتز به خودش برای گرفتن هفتمین طلا شک کند. وندن استرالیایی، برنده دو مدال طلای المپیک ۱۹۶۸ مکزیک شرایط روانی مانند اسپیتز نداشت و از رویارویی با اسطوره شنا و مبارزه برای گرفتن مدال طلا خوشحال بود.
دلیل تغییر عقیده اسطوره شنا چه بود؟
هنگامی که اسپیتز از مربی شنای ایالات متحده شنید که هر کسی برنده فینال ۱۰۰ متر آزاد شود، سریع ترین شناگر روی کره زمین خواهد بود، به خط شروع بازگشت. اسپیتز تمام تلاش خودرا کرد و پیشاپیش گروه بود. وی در نهایت با زمان ۵۱ ثانیه و ۲۲ صدم ثانیه قهرمان شد و رکورد جهان را شکست. وندن استرالیایی مقام پنجم را به دست آورد. رکورد جهانی اسپیتز و هفت مدال طلا در المپیک مونیخ به عنوان یکی از بهترین لحظات تاریخ المپیک در خاطره ها مانده است.
اسپیتز بعد از المپیک مونیخ در سن ۲۲ سالگی بازنشسته شد. در سال ۱۹۷۷ به عنوان شناگر افتخاری به تالار مشاهیر بین المللی شنا راه پیدا کرد. او همین طور اهتمام کرد در المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا برگردد اما موفق به کسب سهمیه نشد. با وجود این، دستاوردهای فراوان وی در ورزش شنا در کتاب های تاریخ المپیک ثبت شده و نام او هیچ گاه فراموش نخواهد شد. او به همراه مایکل فلپس الهام بخش شناگران نسل آینده هستند.
