پس از انجام عمل جراحی زانو بانوی وزنه بردار ایران: بدون پیشرفت، حضورم در قهرمانی آسیا بی مفهوم است

بانوی وزنه بردار ملی پوش ایران اظهار داشت: با وجود اینکه کار سختی دارم تا بتوانم خویش را به آمادگی بالایی برای قهرمانی آسیا برسانم اما مشتاق هستم تا به تمرینات برگردم.
الهام حسینی در گفتگو با ایسنا درباره ی وضعیت خود بعد از انجام عمل جراحی روی زانو بیان نمود: اوایل آبان در تمرینات دردی در ناحیه زانو احساس کردم و بنابراین مدتی استراحت کردم. با شروع مجدد تمرینات فهمیدم نمی توانم تمرین کنم. در تماس با فدراسیون، خانم منظمی نایب رئیس بانوان و آقای باقری من را به فدراسیون پزشکی ورزشی معرفی کردند. پس از انجام ام آرآی مشخص شد مینیسک داخلی پایم پاره شده است و دکتر کیهانی هم من را جراحی کرد و فعلا هم فیزیوتراپی می شوم و شرایطم خوب است. مقرر است باردیگر معاینه شوم تا مشخص شود از چه زمانی می توانم تمریناتم را شروع کنم.

حسینی در پاسخ به این پرسش که فکر می کند بتواند خویش را به رکوردهای بالایی برساند، خاطرنشان کرد: هم اکنون تمرینات بالا تنه را انجام می دهم تا آمادگی ام کم نشود. مشکل خاصی ندارم و هر زمان پزشک اجازه دهد تمریناتم را به صورت کامل انجام می دهم. از طرفی اگر قهرمانی آسیا یکی، دوماه دیگر برگزار می شد شاید نمی توانستم خودم را برسانم اما هنوز تا مسابقات فرصت هست. البته کار سختی است اما اشتیاق من برای بازگشت به تمرینات زیاد شده است.

وی در پاسخ به پرسش دیگری در خصوص اینکه فکر می کند در قهرمانی آسیا ازبکستان بتواند متفاوت از دوره قبلی مسابقات ظاهر شود، اظهار داشت: بله. تجربه ام بالا تر رفته است و اگر قرار باشد در مسابقات پیشرفت نکنم، حضورم مفهوم ندارد. البته من پیش از مصدومیت خوب پیش می رفتم و مطمئنم می توانم خودم را به شرایط قبل برگردانم و اتفاقات خوبی خواهد افتاد.

وزنه بردار ملی پوش ایران در مورد چگونگی حفظ روحیه خود زمانی که متوجه شد باید عمل جراحی انجام دهد، تصریح کرد: با وجود اینکه درد زیادی تحمل کردم اما از لحاظ روحی بهم نریختم. اگر بخواهم مثبت به این اتفاق نگاه کنم پس از دو سال تمرین بی وقفه، فرصتی شد تا بدنم ریکاوری شود. مسؤلان فدراسیون هم خیلی پیگیر بودند و کمکم کردند که جای تشکر دارد.

وزنه بردار دسته ۷۶ کیلوگرم بانوان در مورد اینکه تعطیلی مسابقات در انگیزه او برای انجام تمرینات تأثیر منفی گذاشت یا خیر، اظهار داشت: به هر حال این مساله تأثیر گذار بود اما خود من مشتاقانه تمرین می کردم و می دانستم دیر یا زود بالاخره مسابقات برگزار می گردد و این ۸-۹ ماه وقفه را به چشم فرصتی دیدم که بتوانم فاصله خودم را با حریفان کم کنم.