فرم نو: بسكتبال بانوان ایران با وجود كم تجربه بودن از پتانسیل خوبی برخوردارست اما به توجه بیشتری از طرف مسئولان فدراسیون بسكتبال نیاز دارد.
به گزارش فرم نو به نقل از ایسنا، بسكتبال بانوان ایران چند سالی است كه فعالیت بین المللی خودرا آغاز نموده و گام هایی را برداشته است اما بودجه كم در این بخش، در نظر نگرفتن بازی های تداركاتی، نبود برنامه دقیق برای پشتوانه سازی و اكتفا كردن به اعزام تیم ها سبب شده تا با وجود شركت تیم ملی در مسابقات مختلف، نتیجه دلخواه به دست نیاید و روند پیشرفت بسكتبال بانوان كند شود. این در حالیست كه دختران بسكتبالیست ایران پتانسیل بالایی دارند و شاهد آن كسب مدال برنز مهارت های فردی جام جهانی ۲۰۱۹ توسط شادی عبدالوند، نایب قهرمانی تیم باشگاهی گروه بهمن در مسابقات غرب آسیا، قرار گرفتن سعیده علی در جمع ۱۰ بازیكن برتر اولین مرحله جام جهانی ۲۰۱۸، سومی تیم بسكتبال پنج نفره بانوان در غرب آسیا و غیره است.
بسكتبال پنج نفره كه پس از مدت ها اردوی خود ر تشكیل داد و به غرب آسیا اعزام شد و بعد از آن هم در انتظار تعیین میزبان برای مسابقات قهرمانی آسیا در دسته دوم است اما فعالیت بخش سه نفره بیشتر است و بانوان بزرگسال و زیر ۲۳ سال برای دومین دوره به جام جهانی اعزام و هر دو در مرحله گروهی حذف شدند، در صورتیكه تیم زیر ۲۳ سال در نخستین تجربه حضور با سه پیروزی و یك شكست راهی مرحله دوم شد. این مساله تلنگری برای مسئولان فدراسیون بود چونكه نشان داد هرچند تجربه ملی پوشان بیشتر شده است اما اعزام آنها در شرایطی كه آمادگی لازم برای رویارویی با حریفان بین المللی را ندارند نتیجه ای جز شكست به دنبال ندارد و باید برنامه های بهتری برای آنها در نظر گرفت.
نازی طائرپور، سرمربی تیم گروه بهمن و فرانك طیاری سرمربی تیم گاز نكاتی در مورد شرایط فعلی بسكتبال و راهكارهای پیشرفت آن مطرح نمودند كه در ادامه می خوانید.
تیم ملی بسكتبال سه نفره زیر ۲۳ سال افت داشته؟
نازی طائرپور، سرمربی تیم گروه بهمن در مورد نتایج تیم ملی بسكتبال سه نفره زیر ۲۳ كه با سه شكست و یك پیروزی از دور گروهی حذف شد، اظهار داشت: ملی پوشان این دفعه با كشورهای قوی تری بازی داشتند و بدون بازی تداركاتی هم به مسابقات رفتند. تجربه یكی از فاكتورهایی است كه به بازی بهتر آنها كمك می نماید كه با شركت در مسابقات مختلف به دست می آید؛ در این زمینه اسپانسرها هم باید حمایت كنند.
بازی تداركاتی را نادیده نگیرید
طائرپور برگزاری بازی تداركاتی برای تیم ملی را ضروری دانست اما در این زمینه به مشكلات مالی و عدم حمایت اسپانسرها هم اشاره نمود و اظهار داشت: رشته سه نفره در ایران نوپا است و بازیكنان به تجربه نیاز دارند. این مساله فقط با مسابقات دوستانه و شركت در رویدادهای بین المللی به دست می آید. الان هم مسابقات داخلی برگزار می گردد و اگر رنكینگ بازیكنان بالا برود سهمیه المپیك می گیرند. بازیكنان خیلی تلاش می كنند تا مهارت های فردی خودرا بالا ببرند و تنها راه موفقیت این است كه بازی تداركاتی برای آنها در نظر بگیریم یا اینكه تیم های دیگر را به ایران دعوت نماییم.
فرانك طیاری، هم دراین مورد اظهار داشت: این یك واقعیت است كه جهت شركت در هر بازی رسمی باید مسابقه تداركاتی انجام داد اما مشكلات ما اساسی است.
چالش انتخاب مربی؛ باتجربه یا جوان؟
مربی با كیفیت یكی از فاكتورهایی است كه به پیشرفت تیم ملی كمك می نماید اما آیا مربیان جوان فعلی (آزاده زمانپور، سرمربی زیر ۲۳ سال و نیكا بیك لیك لی، سرمربی تیم بزرگسالان) از كیفیت فنی لازم برخوردار هستند؟ طائرپور در این مورد اظهار داشت: نظر كسانی كه این مربیان را انتخاب كردند روی جوانگرایی بوده است اما باید از نظرات مربیان دیگر هم استفاده كنند. علاوه بر این مشكل حجاب نداریم و باید از مربیان مرد هم كمك گرفت، بالاخره آنها تجربه بیشتری دارند و سفرهای بیشتری رفته اند.
طیاری هم در این مورد بیان كرد: مربیان فعلی تیم ملی چه تیم های مطرحی در لیگ داشتند؟ خانم زمانپور فقط یك سال با دانشگاه آزاد قهرمان لیگ شد. او مربی تیم ملی سه نفره است و سال قبل بازیكنان تیم ملی به دانشگاه آزاد رفتند. اگر این بازیكنان كه ستاره بودند با تیم دیگری قرارداد می بستند احتمال قهرمانی آن تیم وجود داشت؟ این مربی پیش از دانشگاه آزاد كجا بود و چه مقام هایی آورده است؟ به خانم زمانپور و بیك لیك لی احترام می گذارم اما آیا نباید مربیانی كه سال ها بین تیم های مقام آور بودند درتیم ملی حضور داشته باشد؟
وی در این مورد اضافه كرد: كسانی كه جوانگرایی می كنند توسعه بسكتبال را در دست كسانی می بینند كه خود نیاز به توسعه دارند. شاید فكر كنند برای خودم می گویم اما من قهرمانی ها را پشت سر گذاشتم و دیگر تشنه نیستم. با این وجود دوست دارم كه از مربیان باتجربه بخواهند تا در كنار دیگر مربیان قرار بگیرند و به تیم ملی كمك كنند.
فدراسیون بازیكنان جوان را رها می كند؟
فدراسیون بسكتبال ایران نشان داده است كه برنامه مشخصی برای رده های پایه ندارد، به شكلی كه اعزام تیم زیر ۱۸ سال به جام جهانی را لغو و به بازی های داخلی اكتفا كرده است. علاوه براین بارها اعلام گردید كه از جوان ها در تركیب تیم های بزرگسال استفاده می شود اما آیا این روش برای پیشرفت بسكتبال بانوان مفیداست؟
طیاری معتقد می باشد فدراسیون بسكتبال برنامه ای برای پشتوانه سازی ندارد در صورتیكه مربیان باید استعدادهای ورزشی در شهرهای مختلف را كشف و آنها را تربیت كنند، نه اینكه آنها را پس از یك دوره حضور در تیم ملی رها كنند. وی در این مورد از آیدا گل محمدی بازیكن جوان كردستانی اسم برد كه مطابق با گفته طیاری رها شده و برنامه ای برای تربیت این بازیكن وجود ندارد.
بسكتبال بانوان به امكانات بیشتری نیاز دارد
كیمیا یزدیان طهرانی، ملی پوش بسكتبال پس از حذف تیم ملی از جام جهانی بحث كمبود امكانات و نداشتن زمین مناسب سه نفره را بیان نمود. طیاری و طائرپور هم این مساله را تایید كردند كه بانوان بسكتبالیست به امكانات بیشتری نیاز دارند.
طائرپور بیان كرد: امكانات و تجهیزات سالن هایمان باید بهتر شود. همه این نقاط ضعف را می بینیم اما باید دست به دست هم بدهیم تا آنها را جبران نماییم. چیزی با انتقاد درست نمی گردد و نمی توان نشست و منتظر ماند. باید این را به خودمان بقبولانیم كه همه چیز به پول بستگی دارد و در نتیجه اگر اسپانسرها حمایت كنند، مشكلاتمان حل می شود.
طیاری نیز اظهار داشت: فدراسیون باید از كل سالن های بسكتبال یك سانس را در اختیار داشته باشد. از این سانس می تواند برای آموزش مربیگری، داوری، استعدادیابی و برگزاری مسابقه استفاده نماید. درست نیست كه منتظر بمانید تا سالنی برای بسكتبال ساخته شود، چندسال است كه می خواهند سالن افراسیابی را به بسكتبال بدهند اما آیا این اتفاق افتاده است؟ پس باید سنگ كوچكی برداشت. آموزش و پرورش و شهرداری سالن های زیادی دارند كه می توان از آنها استفاده نمود.
منبع: فرم نو