به گزارش فرم نو، انتقادی که ورزشکاران همواره به عدم دریافت بموقع پاداش مدال آوری خود دارند در آستانه بازی های آسیایی وبه خاطر طلب دو ساله آنها می تواند باردیگر موجی از اعتراض و بی انگیزگی را ایجاد نماید.
به گزارش فرم نو به نقل از مهر، ورزشکاران سکونشین در میادین مختلف آسیایی و جهانی همه ساله باید بابت مدالی که در این میادین کسب می کنند پاداشی از وزارت ورزش دریافت نمایند. این پاداش مجزا از پاداش مصوب برای بازی های آسیایی و المپیک و طبق آیین نامه مصوب قدردانی از مدال آوران و قهرمانان در اختیار آنها قرار می گیرد.
تاخیر در پرداخت بموقع و گاها کامل این پاداش ها اما همیشه انتقاداتی را از جانب قهرمانان بوجود می آورد کمااینکه این مورد می تواند در آستانه بازی های آسیایی هم موجی از اعتراضات و بی انگیزی ها را در بین ورزشکاران ایجاد نماید چونکه هنوز ورزشکارانی که در سال ۱۴۰۰ موفق به کسب مدال شدند، پرداخت نشده است چه برسد به مدال آوران سال قبل.
حال آنکه سال ۱۴۰۰ سال برگزاری سی و دومین دوره بازی های المپیک (اول تا ۱۷ مرداد) و شانزدهمین دوره بازی های پارالمپیک (۲ تا ۱۴ شهریور) بود. دو ماه پس از این دو رویداد و با وجود جابه جایی در دولت و روی کار آمدن وزیر جدید، طی مراسمی در حضور در سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور با اختصاص اعتبار ۸۱ میلیارد تومانی از ۳۱ مدال آور این بازی ها تقدیر گردید، بانوانی که طی آن سال صاحب مدال شدند گاها پاداش خویش را دریافت کرده اند اما سر دیگر مدال آوران این سال از دریافت پاداش وعده داده شده، تا به امروز بی کلاه مانده است.
این در حالیست که طی این مدت اهدای مجوز ورود خودرو خارجی به بازیکنان تیم ملی فوتبال بعنوان پاداش ویژه صعودشان به جام جهانی سر و صدای زیادی ایجاد کرد بخصوص که سقف تعیین شده برای این پاداش هم برداشته شد و آنها توانستند با دریافت حواله واردات بدون محدودیت خودروهایی مانند پورشه ماکان، مازراتی، رنجرور ولار را وارد کنند اما دیگر ورزشکارانی که در میادین مختلف صاحب مدال شدند همچنان منتظر تحقق وعده های داده شده هستند.
البته که پرداخت پاداش ویژه تیم ملی فوتبال، وعده ای بود که از سوی دولت محقق شد و وزارت ورزش نقشی در تحقق آن نداشت اما همین وزارت خانه طی این مدت اقداماتی هزینه بر در ارتباط با فدراسیون ها، تفکیک برخی رشته ها از آنها و حتی ایجاد فدراسیون های جدید انجام داده که همگی بار مالی زیادی برای ورزش خواهد داشت.
حتما وزارت ورزش بر مبنای یک سری اهداف و اولویت ها این اقدامات هزینه بر را انجام داده اما آن چه مسلم است هر گامی که در ورزش برداشته می شود باید در جهت موفقیت های بین المللی باشد که مدال آوری ورزشکاران و اهتزاز پرچم کشورمان یکی از نتایج قابل استناد برای آن بشمار می رود. همین مساله انتقادها نسبت به بی توجهی برای پرداخت بموقع پاداش قهرمانان را پررنگ تر می کند بخصوص که قبل از رویدادهای مختلف مانند بازی های آسیایی و المپیک، در تمام نشست ها و بازدیدها بر کسب مدال تاکید و برای آن وعده وعیدهای زیادی داده می شود اما در عمل طبل ها تو خالی از آب در می آید.
همین مساله سبب شده که طی سالهای اخیر ورزشکاران همواره نسبت به پاداش های خود، نحوه پرداخت و حتی میزان آن موضع گیری داشته باشند. بدیهی است که وزارت ورزش مقصر اصلی در شکل گیری موج این اعتراضات است، مسؤلان این وزاتخانه در کارنامه کاری خود به مدال آوری ورزشکاران بعنوان بخشی از دستاوردهای شان استناد می کنند اما همیشه با کوتاهی در محقق کردن وعده های شان سبب انتقاد شده اند، حالا یا به خاطر دیر کرد در پرداخت یا عدم پرداخت کامل یا شاید هم هر دو مسئله!
در هر صورت ورزش ایران در آستانه بازی های آسیایی قرار دارد و اعزام با انگیزه ورزشکاران به این رویداد به اندازه آمادگی آنها، در نتیجه گیری کل کاروان تأثیر دارد. مسؤلان وزارت ورزش که این گونه نشان می دهند تمام هم و غم شان، آماده سازی کیفی کاروان اعزامی به بازی هاست باید نیم نگاهی هم به وعده های قدیمی خود و تحقق هرچند با تاخیر آنها داشته باشند تا حداقل راه بهانه تراشی در آستانه این بازی ها را کم کنند نه این که خود هیزم در آتش انتقادهای مالی همیشگی بیندازند.
منبع: فرم نو