چهار ماه بعد از تحقق رویاهای لئونید استانیسلاوسکی تنیس باز آماتور 97 ساله که با رافائل نادال قهرمان 21 دوره گرند اسلم بازی کرد، این مرد اوکراینی بدترین کابوس خودرا در خارکف تحمل می کند برای اینکه نیروهای روسی شهر را بمباران می کنند.
به گزارش فرم نو به نقل از ایسنا و به نقل از رویترز، استانیسلاوسکی که رکورد گینس را بعنوان مسن ترین تنیسور جهان در اختیار دارد، رویای بازی با راجر فدرر بزرگ سوئیسی را نیز در سر داشت اما حالا تنها یک آرزوی ساده دارد و آن هم زنده ماندن است.
او به رویترز اظهار داشت: امیدوار هستم زنده بمانم تا به ۱۰۰ سال برسم. باید از این وضعیت ترسناک جان سالم به در ببرم. از زمان شروع جنگ از خانه بیرون نرفتم. من در خانه نشسته ام، جایی نمی روم. دخترم تانیا در لهستان است او می خواهد مرا به آنجا ببرد. اما تصمیم گرفتم اینجا بمانم. من شنوایی بدی دارم، بدین سبب شب ها می خوابم و چیزی نمی شنوم. دیشب بمباران شد، بامداد باردیگر آژیر حمله هوایی به صدا درآمد.
استانیسلاوسکی از جنگ جهانی دوم جان سالم به در برد، زمانی که مهندس بود و به ساخت هواپیماهای جنگی شوروی برای مبارزه با نازی ها کمک کرد.
او اضافه کرد: هیچ گاه فکر نمی کردم که مجبور شوم در جنگ ترسناک دیگری زندگی کنم که در آن مردم از هر دو طرف می میرند. مادران فرزندان خودرا از دست می دهند. این جنگ چیست؟ چه فایده ای دارد؟ در قرن بیست و یکم جنگ نمی تواند وجود داشته باشد. جنگ باید متوقف شود، باید توافقی حاصل شود.
برای استانیسلاوسکی، اختتام دادن به درگیری همین طور به مفهوم فرصتی برای از سرگیری بازی تنیس و احتمالاً حضور در مسابقات جهانی بعدی پیشکسوتان در فلوریدا است.
او ۳۰ ساله بود که با این ورزش آشنا شد و هفته ای سه بار تمرین می کرد.
این تنیسور در آخر اظهار داشت: تنیس زندگی من است. من از ۹۰ سالگی در سطح جدی تنیس بازی کردم، خارج از کشور بازی کردم، در مسابقات جهانی بازی کردم، در مسابقات قهرمانی اروپا بازی کردم. امیدوار هستم که جنگ تمام شود و بتوانم تنیس بازی کنم. اگر می توانستم به لهستان بروم آنجا بازی می کردم. اما تصمیم گرفتم در خانه بمانم و منتظر اختتام جنگ باشم.
