فرم نو: ملی پوش شمشیربازی ایران در المپیک توکیو که عملکرد بدون انتقادی داشت با تکیه بر این که زندگی اش قمار است، اظهار داشت: تا همیشه بابت این المپیک می سوزم.
به گزارش فرم نو به نقل از مهر، شمشیربازی ایران اگر ناکام ترین رشته ایران در المپیک نباشد بطور قطع یکی از آنهاست، رشته ای که ورزشکارانش با وجود پیشبینی های قطعی و امیدهای مسلمی که به آنها وجود داشت، نتوانستند در هیچ یک از دو بخش انفرادی و تیمی صاحب مدال شوند و دست خالی تر از ریو به تهران بازگشتند.
در المپیک ریو مجتبی عابدینی تا مرحله نیمه نهایی پیش رفت و در یک قدمی کسب مدال دستش از آن کوتاه ماند. در توکیو اما این شمشیرباز در دومین بازی متحمل شکست شد و نتوانست از مرحله یک هشتم صعود کند.
در بخش تیمی هم که شمشیربازی ایران نخستین حضور المپیکی در آنرا تجربه می کرد، عابدینی نتوانست کمک حال هم تیمی هایش بخصوص در دیدار نخست برابر ایتالیا باشد، درست بر خلاف علی پاکدامن که وزنه شمشیربازی در المپیک ۲۰۲۰ بود.
علی پاکدامن در بخش انفرادی تنها ایرانی بود که تا مرحله یک چهارم رفت اما رویارویی با ژیلاگی مدعی سبب حذفش در این مرحله شد، این المپین کشورمان در بخش تیمی هم ستاره بی چون و چرای شمشیربازی ایران بود. طوریکه در دیدار حساس برابر ایتالیا به تنهایی ۲۲ امتیاز گرفت اما در نهایت عملکرد وی به تنهایی نتوانست به پیروزی در این دیدار و پیشروی تیم تا مدال آوری کمک نماید و بنابراین پاکدامن با وجود آمادگی و شایستگی، دومین حضور المپیکی را بدون مدال به پایان رساند.
به همین دلیل است که او تاکید دارد زخم المپیک تا همیشه روی تنش می ماند.
این ملی پوش شمشیربازی اسلحه سابر در گفتگو با خبرنگار اعزامی مهر به توکیو اظهار داشت: المپیک برای من به اتمام رسید به همین راحتی؛ انگار همین روز گذشته بود که می گفتیم مثلاً ۱۰۰ روز مانده به المپیک، ۸۵ روز مانده، یک هفته مانده، فردا افتتاحیه است و…، حالا برگشتم به تهران بدون این که انچه از المپیک می خواستم و گرفته باشم.
وی تصریح کرد: دوستانم به من می گویند موقع بازی هایم استرس نداشتم، آنها راست می گویند چون آنقدر مصمم و جدی و با انگیزه برای برد بودم که اصلا به باخت و استرس آن فکر نمی کردم. فقط می گفتم سنگ هم از آسمان ببارد باید ببرم اما متاسفانه خیلی بد اسیر ناداوری شدم.
این ملی پوش شمشیربازی ضمن اشاره به دیدار سومش در بخش انفرادی المپیک که مقابل “ژیلاگی” مجارستانی واگذار کرد، افزود: کاش این رقابتم را یک داور منصف قضاوت می کرد، نمی گویم در این صورت حتما می بردم اما بطور قطع می توانستم بازی کنم و ببازم. داور رومانیایی که قضاوت ان بازی را بر عهده داشت خصومت بدی با شمشیربازی ایران دارد و این را در همه قضاوت هایش نشان داده است.
پاکدامن خاطرنشان کرد: من برای المپیک خیلی آماده بودم، حتی هم اکنون هم می گویم کسی نمی توانست من را راحت شکست دهد. “شاتماری” باور نمی کرد که من او را شکست داده باشم طوریکه تا وقتی رقابتم با “ژیلاگی” به اتمام رسید هنوز “وست” خویش را به تن داشت و بهت زده نشسته بود. فکرش را نمی کرد من اینقدر خوب بازی کنم.
وی با اشاره به اینکه متاسفانه شرایطم در بخش انفرادی به سمت و سویی رفت که باختم، خاطرنشان کرد: پس از آن تمام انرژی خویش را جمع کردم تا بتوانم در بخش تیمی به هدفم برسم اما نشد. تمام تلاشم را کردم، این اطمینان را دارم که کم نگذاشتم و اصلا بنابراین است بابت عدم کسب مدال می سوزم. این المپیک من را زخمی کرد، زخمی که روی تنم مانده یک زخم کاری است که هر روز عمیق تر می شود. تا عمر دارم بابت این المپیک می سوزم.
پاکدامن با یادآوری این که در رقابت تیمی مقابل ایتالیا یک ضربه آخر که با رای داور به سود حریف اعلام شد، ایران را ناکام کرد و همینطور ضمن اشاره به پاداش مصوب برای مدال آوران این دوره بازی ها اظهار داشت: من ضربه آخر را زدم و اگر امتیاز آنرا می گرفتم، ۷۵۰ میلیون تومان می گرفتم و حالا که امتیاز این ضربه را نگرفتم آن حداقل ۷۵۰ میلیون را از دست دادم. به خاطر همین است که می گویم من فقط یک بازی و یک المپیک را نباختم، بلکه زندگی ام را باختم.
وی افزود: ۵ سال برای المپیک زحمت کشیدم، برای کسب سهمیه تیمی خیلی تلاش کردم، مقابل ژاپن در مسابقات مصر و در رقابت با چین در مسابقات مجارستان خیلی تلاش کردم تا تیم نتیجه بگیرد. پس از کسب سهمیه هم با وجود کرونا تمرین می کردم، در کوچه و خیابان تمرین می کردم، فکر می کردم برای نتیجه گرفتن باید تمرین کنم اما هم اکنون برایم اثبات شده که کرسی و داشتن آن مهم ترین است تا اسیر خصومت داوران نشویم.
ملی پوش المپیکی شمشیربازی کشورمان با تکیه بر این که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک از او و هم تیمی هایش حمایت کامل داشتند، در مورد برنامه های پیش روی خود اظهار داشت: کاری غیر از شمشیربازی و ورزش بلد نیستم، اینها عشق من هستند، باید کمی ریکاوری کنم و با همان زخم هایم به ورزش و شمشیربازی بازگردم.
پاکدامن تصریح کرد: زندگی من قمار است، در بعضی رشته ها نتیجه المپیک هیچ تاثیری روی روند کار و زندگی شان ندارد، با خیال راحت قرارداد باشگاهی را منعقد می کنند اما ما در شمشیربازی احوال مان به نتیجه المپیک بستگی داشت در صورتی که از المپیک هیچ چیزی گیرمان نیامد.
منبع: formeno.ir