فرم نو: اشتباهات داوری در لیگ فوتبال زنان به یک معضل تبدیل گشته و صدای خیلی از مربیان را درآوده است.
به گزارش فرم نو به نقل از ایسنا، در یک مسابقه فوتبال چیزی که نتیجه را رقم می زند، فقط بازیکنان، کادر فنی و تفکرات سرمربی نیست، گاهی داوران هم می توانند نتیجه را تغییر بدهند. کافیست در موقعیتی حساس سوت یا پرچم اشتباهی بزنند یا با کارت های نادرست تمرکز تیمی را برهم بریزند. مواردی از این دست که به نقش موثر داوری در جریان مسابقه اشاره دارد، کم نیست و همین موضوع حساسیت را بالا می برد.
VAR یا کمک داور ویدئویی قسمتی از تلاش جامعه جهانی برای از بین بردن خطاهای داوری در جریان مسابقات فوتبال است که هم اکنون جایگاهی در ایران ندارد و متاسفانه فوتبال ایران هنوز نتوانسته بستر لازم جهت استفاده از این سیستم را فراهم آورد، در نتیجه در هر مسابقه شاهد اعتراضاتی به داوری هستیم. در این شرایط وضعیت لیگ فوتبال زنان را در نظر بگیرید که از نظر توجه و امکانات تفاوت بسیار زیادی با لیگ مردان دارد و اشتباهات داوری هم به یک معضل تبدیل گشته است.
انتقاد مربیان و تیم ها از داوری
” ما تابحال جایی ندیده ایم که داور در جریان بازی تعویض انجام بدهد. بازیکنان موش آزمایشگاهی نیستند که قضاوت بازی را به داوری می سپرند که نخستین قضاوتش در لیگ است.”
“اگر دوستان می خواهند بم قهرمان نشود و حق تیم و مردم خوب بم را در روز پنج دی، که برای نه فقط بمی ها بلکه برای کل مردم ایران روز خاصی بشمار می رود، اینطور ضایع کنند، داور سر تیم را در زمین ببرد و به ناحق گل صحیح و درست تیم را مردود اعلام نماید، بگویند تا ما همین الان از مسابقات مهندسی شده برای قهرمانی یک تیم مشخص انصراف دهیم.”
” از کمیته داوران توقع داریم همانگونه که سطح لیگ و بازیکنان افزوده می شود، سطح کمی و کیفی داوران هم افزایش پیدا کند.”
“متاسفانه داوری در دور مقدماتی روی کار تیم ها تاثیر گذاشت و در این بازی بازیکنانمان اصلا اجازه حرف زدن نداشتند، حتی وقتی با همدیگر حرف می زدند، داور به آنها الکی کارت می داد. انتظار می رفت داوری ها بهتر باشد. “
این تنها قسمتی از اظهار نظر مربیان و تیم ها در مورد داوری است و در طول فصل بارها شاهد بیان چنین انتقاداتی بوده ایم. انتقاداتی که گویا تنها برای کمیته داوران اهمیتی ندارد و آنها بدون اینکه گوش شنوایی داشته باشند، کار خودرا ادامه می دهند.
داورانی که یک شبه راه صد ساله را رفتند
هنوز اهالی فوتبال فراموش نکرده اند که سال قبل هدایت ممبینی ۳۰ داور زن را به سبب اعتراض به عدم دریافت مطالباتشان مدت ها از قضاوت در لیگ کنار گذاشت، یعنی از نظر ممبینی مطالبه حق توسط داوران، جرم و برخورد با آن لازم بود! همین موضوع پای داوران زیادی را به لیگ باز کرد که شاید خودشان هم گمان نمی کردند به این زودی قضاوت در لیگ برتر را تجربه کنند، اما وضعیت حاکم بر کمیته مربوطه لطف بزرگی در حقشان کرد و آنها را به قضاوت در سطح اول فوتبال زنان رساند. اتفاقی که موجب بالا رفتن درصد خطای داوران و اعتراض کادر فنی تیم ها شد.
بهانه کمیته داوران برای توجیه این اقدام جوان گرایی بود اما سوال اینجاست که آیا هیچ کارشناس اهل فنی در این کمیته حضور نداشت که به مسئولان آگاهی بدهد که این روش درست جوان گرایی نیست؟
بی تجربه ها سوت به دست، باتجربه ها خانه نشین!
دوازدهمین دوره لیگ به شکل متفاوتی شروع شد؛ کرونا چالش بزرگی بود که فوتبال و دست اندرکاران برگزاری یک مسابقه ورزشی با آن روبه رو بودند. لیگ به دو گروه تقسیم شد تا ضمن کاهش رفت و آمدها، کنترل تیم ها از نظر شیوع بیماری هم آسان تر باشد. این مساله تعداد مسابقات را کم کرد و قضاوت ها بین داوران مختلف به صورت چرخشی تقسیم شد اما تعداد ابلاغ برخی داوران تازه کار جای سوال داشت، چون آنها برابر و گاهی بیشتر از برخی داوران با تجربه قضاوت داشتند. ضمن اینکه داوران جدید دیگری هم به لیگ اضافه شدند.
ماجرای محرومیت آسو جواهری یکی از داوران باتجربه هم در همین دوره صورت گرفت که بگفته خودش به بهانه پژوهشگری در زمینه جامعه شناسی ورزش، مطالعات جنسیت و اقتصاد سیاسی ورزش تهدید به محرومیت شد. این کمیته در آخرین هفته مسابقات دور مقدماتی هم داورانی را برای قضاوت در گروه دوم انتخاب نمود که نخستین قضاوت های خودرا تجربه می کردند.
الیگارشی کمیته داوران
الیگارشی در زبانی ساده به مدلول سیطره گروهی بسیار کوچک و معدود از یک طبقه یا رتبه اجتماعی بر مردم است که نسبت به توده مردم مسئول و پاسخگو نیست؛ نوع مدیریت مسئولان در کمیته داوران نیز بی شباهت با الیگارشی نیست. جایی که بدون توجه به اعتراض تیم ها کار خودرا در امتداد به اصطلاح جوان گرایی دنبال می کنند، به داوران اجازه مصاحبه در مورد شرایط خودرا نمی دهند، هر زمانی که بخواهند داور یا داورانی را محروم می کنند و خودرا در قبال پاسخگویی به افکار عمومی مسئول نمی دانند.
این شیوه مدیریت چیزی جز ضربه زدن به فوتبال زنان را بدنبال ندارد. لیگ زنان همیشه از نظر جذب اسپانسرهای قوی مشکل داشته و دختران فوتبالیست همیشه خواهان ورود حامیان مالی به این بخش بوده اند. خوشبختانه در سالهای اخیر شاهد حضور اسپانسرهایی هستیم که نسبت به قبل حمایت بیشتری از دختران انجام می دهند اما بی توجهی مسئولان و تصمیمات نادرست آنها می تواند سبب دلسردی و کنار رفتن شان شود. دقیقا همانگونه که تیم بم در اطلاعیه ای در اعتراض به داوری عنوان نمود که اگر قرار بر تکرار این روند باشد از لیگ کنار می رود، بدین سبب مسئولان فوتبالی باید با حساسیت بالاتری در مورد زنان تصمیم گیری کنند تا سبب عقب گرد و بدتر شدن شرایط آنها نشوند.
منبع: فرم نو