كاپیتان سابق تیم ملی دوچرخه سواری بانوان مطرح كرد وقتی ركابزنان احساس ناامنی دارند

به گزارش فرم نو كاپیتان سابق تیم ملی دوچرخه سواری بانوان اظهار داشت: ما در حین تمرین برخی حركات و شوخی هایی را از كسانی می بینیم كه اصلا انتظار نداریم و هیچگاه امنیت نداریم.
ریحانه طالبی در گفتگو با ایسنا درباره ی نداشتن امنیت دوچرخه سواران در حین تمرین در جاده ها بیان کرد: ما هیچ گاه امنیت نداشتیم و اساسا من هم این اتفاق افتاده که در حین تمرین مرگ را جلوی چشمانم ببینم. تا زمانی که پدرم در قد حیات بود همراه من به تمرین می آمد و با خودروی خود من را اسکورت می کرد. همین امروز بامداد که به تمرین رفتم یک راننده تاکسی در صورتیکه من را دید بدون زدن راهنما جلوی من ناگهان ترمز کرد تا مسافر خودرا پیاده کند و اگر من حواسم را جمع نمی کردم، با تاکسی برخورد می کردم.

او افزود: ما از کسانی برخی حرکات را می بینیم که واقعا انتظار نداریم. برای مثال یکبار در خیابان عریض مشغول تمرین بودیم که ناگهان دیدیم یک آمبولانس پشت سر ما آغاز به گاز دادن کرد و ما به شدت ترسیدیم. بعد به ما خندید و رد شد و متوجه شدیم می خواسته شوخی کند اما واقعا چرا باید چنین اتفاقاتی رخ دهد.

طالبی با گلایه از تصوری که برخی رانندگان از دوچرخه سواران دارند، اظهار داشت: برخی ها فکر می کنند ما برای خوشگذرانی به خیابان آمده ایم در صورتیکه این کار ما است و باید تمرین داشته باشیم و ما هم از خیابان حقی داریم. بدین سبب از رانندگان خواهش می کنم فاصله خودرا با دوچرخه سواران رعایت نمایند. رکابزنان یک سال تمام زحمت می کشند که به یک مسابقه برون مرزی اعزام شوند و با وجود تمام مشکلات و دغدغه هایی که دارند خیلی بد است که احساس ناامنی هم داشته باشند.

او اضافه کرد: من مسئول آموزش به افراد مستعد هم هستم اما واقعا نمی توانم خانواده ها را مجبور کنم فرزندان خودرا به تمرین ببرند چون امنیت نداریم. حتی خود من گاهی اوقات به مادرم می گویم برای تمرین به پارک می روم فقط به این علت که اگر متوجه شود در جاده یا خیابان تمرین می کنم فکرش کاملا درگیر می شود. با این شرایط اگر پیش برویم و فرهنگ سازی نشود، دوچرخه سواری ما از بین می رود.
ملی پوش سابق تیم ملی دوچرخه سواری در مورد وضعیت بد قراردادها در لیگ برتر بانوان بیان کرد: من از لیگ کوهستان خبر ندارم اما در لیگ کورسی قراردادی نداریم و حتی شده خود خانواده ها هزینه رفت و آمد و تغذیه را پرداخت می کردند تا فقط یک تیم باشد که فرزندانشان با آن تیم در مسابقات شرکت نمایند. لیگ بانوان هم نه پوشش خبری دارد و نه پخش زنده بدین جهت اسپانسر هم ورود نمی نماید. به نظرم باید تیم ها را مجبور کنند علاوه بر لیگ مردان در لیگ زنان هم تیمداری کنند.

منبع: