بسكتبال بانوان، پشتوانه سازی یا نتیجه گرایی؟

به گزارش فرم نو نایب رئیس بانوان فدراسیون بسكتبال به برنامه های تیم های ملی بسكتبال بانوان در سال جدید میلادی اشاره نمود اما كادر فنی و زمان تشكیل اردوی بسكتبال پنج نفره هنوز هم معلوم نیست و این تیم باز هم مورد غفلت قرار گرفته است.

به گزارش فرم نو به نقل از ایسنا، با فرا رسیدن سال نو میلادی بعضی از رویدادهای بسكتبال در دو بخش پنج نفره و سه نفره همچون جام جهانی سه نفره و مسابقات آسیایی پنج نفره مشخص شده است. فدراسیون بسكتبال اسامی ۲۲ بازیكن را برای حضور در اردوی تیم های سه نفره بانوان زیر ۲۳ سال و بزرگسال منتشر نمود تا از ۲۳ تا ۲۶ دی ماه زیر نظر نیكا بیك لیك لی در بخش بزرگسال و آزاده زمانپور در تیم زیر ۲۳ سال برنامه آماده سازی خویش را برای حضور در جام جهانی آماده كنند. این مسابقات خرداد ماه ۹۸ برگزار می گردد.

اما در این میان فدراسیون بسكتبال تیم دختران زیر ۱۸ سال را از حضور در مسابقات جام جهانی حذف و به دو رده بالاتر اكتفا كرد، فریده شجاعی نایب رئیس بانوان فدراسیون بسكتبال در این باره به ایسنا اظهار داشت: “خوشبختانه در رده ی زیر ۱۸، ۲۳ و بزرگسالمان رنكینگ لازم جهت شركت در مسابقات جهانی سال ۲۰۱۹ را كسب كردیم. البته به علت هزینه های زیاد تیم جوانان را حذف كردیم اما در دو رده دیگر شركت می نماییم. جوانانمان سال قبل كمی كم تجربه بودند و در مسابقات، كمی ضعیف عمل كردند به هر حال تیم های صاحب نامی در جام جهانی شركت می كنند. البته دوست داشتم این تیم هم اعزام شود اما با عنایت به بودجه ای كه فدراسیون دارد نمی توانیم تمام تیم هایمان را به جام جهانی بفرستیم چون وزارت ورزش و جوانان به جز بودجه كلی فدراسیون برای بسكتبال بانوان هیچ بودجه ویژه ای در نظر نگرفته در حالیكه ما سال قبل چندین اعزام داشتیم. امسال هم تیم پنج نفره اضافه می گردد مشكلاتی اینگونه هست و نمی توانیم بطور قطع بگوییم همه تیم ها را اعزام می كنیم”.
اگر تركیب تیم سه نفره بزرگسال اعزامی به دور قبل جام جهانی( سعیده علی، معصومه اسماعیل زاده، مژگان خدادادی و كیمیا یزدیان تهرانی) را در نظر بگیریم متوجه می شویم میانگین سنی آنها ۲۸ سال است، یعنی باید به فكر جایگزنی برای آنها بود و بازیكنان كم سن و سال تر را به تیم تزریق كرد تا در كنار باتجربه ها پیشرفت كنند. با این وجود حذف تیم زیر ۱۸ سال كه آینده بسكتبال بانوان ایران به حساب می آید این نگرانی را به وجود می آورد كه نتوانیم در آینده بسكتبالی حرفه ای داشته باشیم. همینطور این سوال مطرح می گردد كه آیا فدراسیون برنامه بلندمدتی برای تقویت بسكتبال بانوان دارد یا تنها به فكر نتیجه گرایی در مسابقات فعلی است؟
شجاعی اعتقاد دارد می توانیم بسكتبالیست های زیر ۱۸ سال را در دل تیم زیر ۲۳ سال جا دهیم و علاوه بر آن لیگ در این رده سنی برگزار می گردد و استعدادی پنهان نمی ماند. شاید با تشكیل تیم های ملی الف و ب چنین امكانی فراهم گردد اما در غیر این صورت برای تربیت جوانان و آماده سازی آنها روی تیمی كه با تركیب چهار نفر زیر ۲۳ سال به مسابقات اعزام می گردد نمی توان سرمایه گذاری سودآوری كرد.
المپیك ۲۰۲۰ توكیو دیگر رویداد در بخش سه نفره است كه به برنامه ریزی دقیق و مناسب نیاز دارد تا دختران بسكتبالیست ایران شانس حضور و كسب تجربه در یكی از بالاترین رده های مسابقات جهان را داشته باشند. فریده شجاعی در این مورد به ایسنا اظهار داشت: “برای بازی های المپیك تمركزمان روی تیم زیر ۲۳ سال است. باید در تورنمنت های زیادی شركت نماییم تا برای المپیك در رنكینگ مورد نیاز بمانیم، الان ۱۲ جهان هستیم و نباید این جایگاه را از دست بدهیم. یعنی اگر برنامه ویژه ای طراحی نماییم، تمرینات فشرده و اردوهای برون مرزی در نظر بگیریم برای زیر ۲۳ سال این كار را می نماییم تا ۲۰۲۰ آماده شود”.
علیرغم وعده رامین طباطبایی، ریاست فدراسیون بسكتبال برای پشتیبانی از بخش بانوان اما در ماه های گذشته بانوان بسكتبالیست بدون هیچ بازی تداركاتی به مسابقات برون مرزی اعزام شدند حتی بعد از بازی های آسیایی كه دختران زیر ۲۳ سال اعزام شده بودند، نایب رئیس بانوان این فدراسیون تصریح كرد كه اگر می توانستیم بازی تداركاتی برایشان درنظر بگیریم خیلی بهتر كار می كردند و به ایسنا اظهار داشت: “اگر یك بازی تداركاتی داشتیم شاید می توانستیم روی سكو هم برویم. پیش بینی بازی تداركاتی هم كردیم ولی همكاری نشد؛ فكر می كنم به این علت همكاری نشد كه روی مدال آوری این تیم حساب نمی كردند”. با این حساب چگونه می توان با این نگاه به بانوان كمك كرد؟ انتظار بر این است مسئولان فدراسیون نگاه حمایتی به بخش بانوان داشته باشند و صرف اینكه مدال آور نیستند آنها را بدون بازی تداركاتی به مسابقات اعزام نكنند هر چند كه تیم سه نفره بزرگسال با قهرمانی در مسابقات غرب آسیا نشان داد با توجه بیشتر می توانند مدال هم كسب كنند.
اما بسكتبال پنج نفره كه پس از كسب مجوز بازی با پوشش اسلامی در رده بزرگسال مورد غفلت و بی توجهی فدراسیون قرار گرفته است شهریور ماه ۹۸ قهرمانی آسیا را پیش رو دارد اما هنوز كادر فنی این تیم مشخص نشده. شجاعی از چندین ماه قبل و در واكنش به پیگیری های ایسنا در این زمینه گفت كادر را در نظر دارم و باید تایید شوداما همچنان پس از گذشت چندماه هنوز خبری از كادر نیست. شجاعی در تازه ترین مصاحبه به ایسنا اظهار داشت: ” ضرورتی ندارد كادر فنی را خیلی زود تعیین نماییم. به محض شروع آمادسازی تیم برای مسابقات كادر را مشخص می نماییم. فعلا در حال رصد مربی هایمان هستیم و نمی خواهیم رندومی یك نفر را انتخاب نماییم و این مورد هم مستلزم این است كه حداقل دوره رفت و برگشت لیگ تمام شود تا در حق مربی ها اجحاف نشود. مربی هایی در خارج از كشور داریم كه آنها را هم رصد می نماییم به هر حال این كار زمان بر است. البته چند گزینه اصلی را انتخاب كردیم و اگر كمیته فنی در هفته آینده تایید كند اعلام می كنیم”.
تیم ایران به علت اینكه حدود ۴۰ سال از حضور در میادین بین المللی محروم بوده باید از دسته دوم آسیا شروع كند تا با پیروزی برابر حریفان این دسته به دسته اول برسد، انتخاب مربی دراین مقطع به مفهوم بررسی دقیق بازی های لیگ و انتخاب بهترین بازیكنان و همینطور برگزاری اردوهای اولیه است تا مشخص شود وضعیت بسكتبال پنج نفره تیم ملی چگونه است و باید چه برنامه هایی تهیه و چه اردوها و بازی های تداركاتی در نظر گرفته شود. هرچند شجاعی در این باره بیان كرد: ” از تمام مربی های لیگ خواستیم تا بازیكنان را در نظر داشته باشیم. خودم هم بعنوان مدیر فنی تیم ها در تمام بازی های تهران و بازی های حساس شهرستان ها شركت می كنم چون در حال انتخاب بازیكن ها هستیم. به محض اینكه آنها در لیگ وقفه و استراحتی داشته باشند اردویی برگزار و بررسی های لازم را انجام می دهیم. علاوه بر این كمیته های فنی ای هم داریم و به نمایندگان، ناظران و حتی داوران هم سپردیم به بازیكنان توجه نمایند. برخی شناسایی شدند و تعداد دیگری هم در حال شناسایی هستیم”. اما این سرمربی است كه باید بر مبنای مسائل فنی و با شناخت دقیق از مسابقات پیش رو بازیكنان مورد نظرش را انتخاب نماید و اگر نایب رئیس بانوان یا كمیته فنی این كار را انجام دهند پس سرمربی دراین زمینه چه اختیاری دارد؟
با عنایت به مطالب گفته شده می توان به این مورد اشاره نمود كه بخش مهمی از مشكلاتی كه سد راه پیشرفت بانوان است به مسائل مالی فدراسیون برمی گردد، بودجه های كم در بخش بانوان علیرغم وعده پشتیبانی از این بخش و ناتوانی درجذب اسپانسر این ابهام را به وجود می آورد كه آیا تفكرات حاكم بر این فدراسیون می تواند پیشرفتی برای اهالی آن به ارمغان بیاورد یا خیر؟ به هر حال این وظیفه مسئولان بسكتبال است كه با برنامه های دقیق و كارشناسی شده شرایط لازم برای پیشرفت هر چه بیشتر ورزشكاران این رشته فراهم نمایند.