تیم های ملی سابر و اپه ایران در چهارمین دوره بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی عملکردی غیرقابل قبول از خود به جا گذاشتند؛ نه تیم سابر توانست سه مدال (یک طلا، یک نقره و یک برنز) خودرا تکرار کند و نه اپه سه مدال ( یک نقره و دو برنز) خود در قسمت انفرادی و تیمی را در سبد مدال آوری ایران قرار داد.
تیم سابر که سال ها بیشترین توجه، بهترین امکانات و بیشترین تعداد اعزام خارجی را به خود مختص کرده است در ریاض سوم شد و تیم اپه که کمتر از سابر اعزام برون مرزی داشت هم همین جایگاه را به دست آورد. به علاوه همین تیم اپه ازبکستان را شکست داد و سابر مغلوب این کشور شد.
تیم سابر؛ ناکام در دفاع از عنوان قهرمانی قونیه
در بخش تیمی سابر، ایران نتوانست عنوان قهرمانی دوره گذشته خودرا تکرار کند و به کسب مقام سوم مشترک بسنده کرد. این نتیجه از آن جهت اهمیت دارد که انتظار میرفت سابریست های ایران باتوجه به سابقه قهرمانی، تجربه بین المللی، ترکیب باتجربه و پشتوانه فنی، یک مدال طلای پرارزش را برای کشور کسب کند؛ مدالی که حتی می توانست جایگاه کاروان ایران را هم ارتقا دهد و جمهوری اسلامی ایران را در رده دوم قرار دهد.
رقابت با ازبکستان به عنوان حریف مرحله حساس، نقطه ای بود که خیلی از مشکلات ریشه ای تیم سابر در آن نمایان شد. در صورتیکه ایران در دوره قبل توانسته بود تیم قدرتمند ترکیه را با وجود برخورداری از یکی از شمشیربازان نامدار اروپا یعنی ییلدیریم شکست دهد، این دفعه برابر تیمی مانند ازبکستان گرفتار مشکل شد و تن به شکست داد. البته شکست برابر ازبکستان مسبوق به سابقه بوده و در جام جهانی فصل گذشته در اسپانیا هم تیم سابر ایران ۴۵ بر ۳۸ مغلوب این تیم شد اما در همان زمان هم مسئولان از کنار این شکست به آسانی عبور کردند.
نمایش بحث برانگیز محمد فتوحی؛ تصمیمات کادر فنی زیر سؤال
محمد فتوحی، یکی از مهره های اصلی تیم که در اینروزها روند نزولی دارد، در این مسابقات در حد و اندازه های همیشگی خود ظاهر نشد. عملکرد او در تعدادی زمان ها تأثیر مستقیم بر نتیجه غائی داشت بطوریکه این بازیکن در مقابل ازبکستان ۲۲ امتیاز از دست داد و تنها ۱۱ امتیاز به دست آورد و این مساله پرسش های مهمی در رابطه با تصمیمات کادر فنی بوجود می آورد.
این که چرا کادر فنی با وجود افت محسوس عملکرد فتوحی و حتی عملکردش در طول مسابقه، او را تعویض نکرد یا طرح تاکتیکی مناسب تری برای کنترل جریان مسابقه اتخاذ نشد. به نظر می رسید کادر فنی باید در لحظات حساس مسابقه تصمیمات شجاعانه تری می گرفت و از بازیکنان جوان خود به جای فتوحی استفاده می کرد.
نکته قابل توجه دیگر این که پیش از ورود فتوحی به زمین، تیم ایران از حریف ۳۵ بر ۳۱ پیش بود و این مساله نشان میدهد که جریان مسابقه می توانست با مدیریت بهتر حفظ شود.
بحث ناداوری؛ توجیه پذیر نیست
گرچه در ادامه رقابتها صحبت هایی در رابطه با ناداوری عنوان شد و میتوان اظهار داشت که صورت مساله پاک شد، اما حقیقت اینست که حتی اگر ناداوری هم وجود داشته و حتی اگر یک ضربه به ضرر ایران اعلام شده باشد، باز هم این توجیه قابل قبولی برای شکست نیست چونکه تیم ایران مقابل ازبکستان بازی داشت، نه برابر آمریکا، ایتالیا یا مجارستان که سطح دو تیم نزدیک باشد و یک اشتباه داوری بتواند سرنوشت مسابقه را تغییر دهد.
تیمی که مدعی قهرمانی است و تا پای کسب مدال المپیک پیش رفته در مقابل حریفی در این سطح باید با اختلاف بالا پیروز شود و اجازه ندهد که کار اینجا بکشد. ازاین رو تمرکز بر ناداوری نمی تواند توجیه مناسبی برای نتیجه ضعیف سابر باشد و تنها یک مسیر بیراهه برای توجیه شکست است و در نهایت کمکی به وضعیت نخواهد کرد.
مصدومیت های تکراری فتوحی؛ مشکل در بدنسازی یا برنامه ریزی فنی؟
یکی دیگر از مسایل مهم و نگران کننده، مصدومیت های مداوم محمد فتوحی است. این مساله به عنوان یک چالش جدی مطرح شده و حتی در این نوبت هم عملکرد او را تحت تأثیر قرار داد. در این مورد باید از کادر فنی پرسید که چرا این ورزشکار بارها در رقابتهای مهم گرفتار مصدومیت می شود؟ چنین صدمه ای می تواند ناشی از مشکلات زیر باشد؛ فشار بیش از اندازه در تمرینات فنی، برنامه ریزی اشتباه در دوره ب دنسازی و یا ضعف در بدنسازی اختصاصی و عدم توجه به اصول پیش گیری از مصدومیت.
باید یادآوری کرد که تیم سابر چند روز پیش از حضور در بازیهای همبستگی اسلامی در جام جهانی الجزایر هم ناکام ماند، مسابقاتی که پارسال با مدال نقره برای ایران همراه بود ولی سال جاری با کسب جایگاه هجدهم و سقوط در رنکینگ جهانی تا رده نوزدهم همراه بود. باآنکه باتوجه به نزدیکی دو مسابقه و به منظور حفظ انسجام و روحیه تیم، در مورد نتایج الجزایر بحثی مطرح نشد، اما این به معنای رو به راه بودن وضعیت نیست.
در زمانیکه سابر در رویدادی مانند کشورهای اسلامی و در غیاب رقبای آسیایی خود، مانند کره جنوبی، ژاپن، چین و هنگ کنگ باز هم به طلا نرسید اساسا برای صعود به رنکینگ و گرفتن جایگاه خود از این کشورها کار سختی دارد.
ضرورت بازبینی در ساختار سابر، بازبینی در ساختار فنی و برنامه ریزی تمرینی تیم، پرهیز از توجیه سازی برای ناکامی ها و میدان دادن به جوانان در وضعیت فعلی مهم ترین مسائلی است که باید مورد توجه فدراسیون قرار گیرد.
منبع: تسنیم حرف آخر اینکه تیم های ملی سابر و اپه ایران در چهارمین دوره بازی های همبستگی کشورهای اسلامی عملکردی غیرقابل قبول از خود به جا گذاشتند؛ نه تیم سابر توانست سه مدال (یک طلا، یک نقره و یک برنز) خودرا تکرار کند و نه اپه سه مدال ( یک نقره و دو برنز) خود در قسمت انفرادی و تیمی را در سبد مدال آوری ایران قرار داد.
تیم سابر که سال ها بیشترین توجه، بهترین امکانات و بیشترین تعداد اعزام خارجی را به خود مختص کرده است در ریاض سوم شد و تیم اپه که کمتر از سابر اعزام برون مرزی داشت هم همین جایگاه را به دست آورد. عملکرد وی در تعدادی زمان ها تاثیر مستقیم بر نتیجه غائی داشت بطوریکه این بازیکن در مقابل ازبکستان ۲۲ امتیاز از دست داد و تنها ۱۱ امتیاز به دست آورد و این مسئله پرسش های مهمی در ارتباط با تصمیمات کادر فنی بوجود می آورد.
این که چرا کادر فنی با وجود افت محسوس عملکرد فتوحی و حتی عملکردش در طول مسابقه، او را تعویض نکرد یا طرح تاکتیکی مناسب تری برای کنترل جریان مسابقه اتخاذ نشد. به نظر می رسید کادر فنی باید در لحظات حساس مسابقه تصمیمات شجاعانه تری می گرفت و از بازیکنان جوان خود به جای فتوحی استفاده می کرد.
نکته قابل توجه دیگر اینکه قبل از ورود فتوحی به زمین، تیم ایران از حریف ۳۵ بر ۳۱ پیش بود و این مسئله نشان میدهد که جریان مسابقه می توانست با مدیریت بهتر حفظ شود.
بحث ناداوری؛ توجیه پذیر نیست
گرچه در ادامه رقابت ها صحبت هایی در ارتباط با ناداوری عنوان شد و می توان گفت: صورت مسئله پاک شد، اما حقیقت این است که حتی اگر ناداوری هم وجود داشته و حتی اگر یک ضربه به ضرر ایران اعلام شده باشد، باز هم این توجیه قابل قبولی برای شکست نیست چراکه تیم ایران مقابل ازبکستان بازی داشت، نه برابر آمریکا، ایتالیا یا مجارستان که سطح دو تیم نزدیک باشد و یک اشتباه داوری بتواند سرنوشت مسابقه را تغییر دهد.
تیمی که مدعی قهرمانی است و تا پای کسب مدال المپیک پیش رفته در مقابل حریفی در این سطح باید با اختلاف بالا پیروز شود و اجازه ندهد که کار اینجا بکشد.
منبع: فرم نو