فرم نو: تیم ملی دوومیدانی ایران در قهرمانی آسیا 2025 با کسب دو مدال طلا و یک نقره در جایگاه هفتم جدول مدالی قرار گرفت و طلای تاریخی در بخش زنان به همراه رکورد قابل توجه در دوی 800 متر از نکات مهم این دوره برای ایران بود. اما عملکرد تعدادی از چهره های باتجربه، نشان از پایان یک نسل را به نمایش گذاشت.
به گزارش فرم نو به نقل از ایسنا، تیم ملی دوومیدانی ایران در بیست وششمین دوره رقابتهای قهرمانی آسیا که به میزبانی کره جنوبی برگزار گردید، با دو مدال طلا و یک نقره پایان یافت و در جایگاه هفتم جدول مدالی ایستاد. در بین این موفقیت ها، نام هایی به چشم می خورند که می توانند آینده این رشته را زیر و رو کنند. ریحانه مبینی با ثبت یک موفقیت تاریخی در پرش طول زنان، طلایی بی سابقه برای ایران کسب نمود. محمدرضا طیبی در پرتاب وزنه خوش درخشید و طلا گرفت و علی امیریان با عملکردی چشم گیر، نقره دوی ۸۰۰ متر را به گردن آویخت.
هرچند قهرمانی آسیا با یک آبروریزی بین المللی برای ورزش ایران همراه بود و دستگیری دو ورزشکار و یک مربی به بهتان آزار جنسی عملکرد دوومیدانی کاران را در سایه قرار داد، اما با اینحال در این گزارش از نظر فنی به بررسی عملکرد تیم ایران می پردازیم.
طلای تاریخ ساز زنان
مدال طلای ریحانه مبینی در پرش طول، نخستین مدال طلای تاریخ دوومیدانی زنان ایران در رقابتهای قهرمانی آسیاست؛ اتفاقی که نه فقط یک رکورد فردی بلکه نقطه عطفی در تاریخ ورزش زنان ایران شمرده می شود. مبینی که دانشجوی ترم آخر دکترای دندانپزشکی است، با ۲۴ سال سن، حالا نام خودرا در کنار نخستین های ورزش زنان ایران قرار داده است.
او قبل تر می توانست در المپیک توکیو هم حضور داشته باشد و اعزام نشدن او حاشیه ساز شد؛ جایی که انتخاب فرزانه فصیحی با سهمیه یونیورسالیتی، صدای برخی کارشناسان را بلند کرد که مبینی را شایسته تر می دانستند.
نقره ای به رنگ امید
درخشش علی امیریان، دونده ۲۱ ساله ایرانی در دوی ۸۰۰ متر نیز از دیگر نقاط روشن این رقابتها بود. او نه فقط نقره گرفت بلکه با ثبت زمان ۱: ۴۴.۹۷ دقیقه دومین رکورد برتر تاریخ ایران در این ماده را ثبت کرد؛ رکوردی که بعد از ۲۰ سال به زیر ۱: ۴۵ رسید و پس از ۱۴ سال، بار دیگر دوومیدانی ایران را در این ماده صاحب مدال کرد. عملکرد او نشانه ای از نسلی تازه در دوومیدانی است؛ نسلی که می تواند در میادین بین المللی قد علم کند. این دونده که از یکی از محروم ترین مناطق ایران یعنی سیستان و بلوچستان می آید، حالا امید آینده دوومیدانی ایران است.
طلای پرتاب وزنه بعد از ۷ سال
در مسابقات امسال در صورتیکه ورزشکاران ایران یکی بعد از دیگری رقابت خودرا بدون کسب مدال به انتها می رساندند، محمدرضا طیبی نخستین مدال تیم ایران را در پرتاب وزنه به دست آورد و طلا گرفت. مدال این ورزشکار تنها روزنه امید بین پرتاب های ایران بود چونکه در پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و پرتاب چکش شاهد عملکرد شایان توجهی نبودیم.
پیش از این علی ثمری در سال ۲۰۱۷ ایران را صاحب مدال طلای پرتاب وزنه کرده بود و سال قبل هم مهدی صابری نقره آسیا را گرفته بود.
مقایسه ای با دوره های پیشین؛ رشد تدریجی
ایران در این دوره از مسابقات با ۱۵ ورزشکار به میدان رفت: حسن تفتیان، مهدی پیرجهان، مسعود کامران، علی امیریان، سید امیر زمان پور، مهدی هفت چشمه، محمدرضا طیبی، حسن عجمی، بهنام شیری، علی فتحی گنجی، حسین رسولی، مریم طوسی، ریحانه مبینی، ملیکا نوروزی و فاطمه محیطی زاده.
عملکرد تیم ملی ایران در این دوره از مسابقات نسبت به دوره های گذشته روندی رو به بهبود داشته است. در قهرمانی آسیا ۲۰۲۳ در تایلند، ایران نیز سه مدال کسب نمود، اما کیفیت مدال ها پایین تر بود: حسن تفتیان در دوی ۱۰۰ متر مردان به برنز رسید و فرزانه فصیحی و مهدی صابری به نقره. در نهایت ایران در سال ۲۰۲۳ با عربستان در جایگاه چهاردهم مشترک جدول قرار گرفت.
در رقابتهای ۲۰۱۹ در قطر اما عملکرد ضعیف تر بود؛ ایران تنها با دو مدال پرتاب دیسک توسط احسان حدادی (طلا) و بهنام شیری (نقره) در رتبه یازدهم ایستاد. در مقایسه با آن، رتبه هفتم امسال با دو طلای تاریخی نشان از روندی هرچند کند، اما مثبت دارد.
وقت خداحافظی برخی ستاره ها
این رقابتها بار دیگر نشان داد که وقت خداحافظی برخی چهره های باسابقه از میادین فرا رسیده است. حسن تفتیان، قهرمان سالهای قبل ایران در دوی سرعت، این دفعه در فینال ۱۰۰ متر بین هشت دونده فینال، در رده هشتم قرار گرفت. تفتیان ۳۲ ساله که سال ها در اردوهای خارجی و رقابتهای بین المللی حضور داشته، حالا می تواند دانش و تجربه اش را در اختیار نسل جدید قرار دهد. بنظر می رسد وقت آن رسیده که او یکی از گزینه های جدی مربیگری در دوهای سرعت ایران باشد؛ مربی ای که شاید روزی شاگردش رکورد خودش را هم بشکند.
مریم طوسی، دونده باسابقه ای که بازهم در رقابتها رکوردهای ملی را بهبود می بخشد، حالا یکی از گزینه های جدی برای ورود به عرصه مربیگری شمرده می شود. طوسی سال ها خاطرات مهمی را برای دوومیدانی ایران رقم زده و شاید بتواند در نقش مربی، تأثیری حتی عمیق تر از دوران قهرمانی اش داشته باشد. این دونده ۳۷ ساله هر چند هنوز در رقابت های داخلی صاحب عنوان می شود اما سرمایه گذاری روی او و یا حسن تفتیان برای رویدادهای مهم آینده منطقی به نظر نمی رسد و باید به جوان ها میدان داد.
البته فدراسیون احسان حدادی هم هزینه ای روی طوسی نکرده و وی در آمریکا تمرین می کند اما این که این دونده ۳۷ ساله بازهم در ایران صاحب عنوان می شود، موضوعی است که فدراسیون دوومیدانی باید به آن پاسخ دهد.
منبع: فرم نو