به گزارش فرم نو، شمشیربازی ایران پیش از المپیک ۲۰۲۴ اسیر بی برنامگی و اوضاعی آشفته شد و شرایط آماده سازی متفاوتی نسبت به دیگر کشورها داشت.
به گزارش فرم نو به نقل از ایسنا، شمشیربازی سابر ایران در المپیک پاریس همانند دو المپیک قبلی تا یک قدمی مدال رفت اما دست خالی ماند. تیم ایران بعد از پیروزی شیرین برابر آمریکا، مقابل مجارستان قرار گرفت و در حالیکه در یک قدمی فینال بود، بازی را واگذار کرد. برای کسب مدال برنز هم با فرانسه میزبان المپیک رقابت کرد البته بازی خوبی به نمایش نگذاشت و شکست سنگینی را متحمل شد و ناامید از کسب مدال به خانه برگشت. تیمی که این چنین تا یک قدمی مدال رفت نشان داد توانایی گرفتن مدال را داشته است ازاین رو اگر این تیم به حال خود رها نشده بود و زودتر فدراسیون پیمان فخری را راضی به بازگشت می کرد، تیم یک دست تری هم راهی المپیک می شد.
نگرانی که بالاخره یقه تیم ملی را گرفت
یکی از نگرانی هایی که بارها به آن اشاره کردیم، تفاوت سطح عملکردی بین بازیکنان بود، اتفاقی که خودش را در المپیک نشان داد. محمد فتوحی برابر آمریکا ضعیف کار کرد و تنها ۷ امتیاز گرفت تا فخری مجبور به تعویض او شود. در بازی برابر فرانسه هم فرزاد باهر که بعنوان تعویضی بازی می کرد، عملکرد ضعیفی داشت و تنها سه امتیاز گرفت. حالا این سوال وجود دارد بازدهی اردوی ۵۰ روزه تیم ملی شمشیربازی سابر ایران در فرانسه چه بود و این اردو چه دستاوردی برای بازیکنان داشت که در مهم ترین مسابقات زندگی ورزشی خود باز هم ضعیف ظاهر شدند؟ چرا تیم ملی از دی ۱۴۰۲ که امین قربانی استعفا داد تا خرداد ۱۴۰۳ بدون سرمربی بود؟
دراین میان مانور دادن روی کریستین بائو فرانسوی چه سودی برای شمشیربازی ایران داشت آن هم فردی که حتی شاگرد خودش را گردن نمی گیرد. ساندرو بازادزه، شمشیرباز مطرح گرجستان از شاگردان اصلی کریستین بائو، مربی فرانسوی است و پول زیادی هم به این مربی پرداخت کرده است اما در همین المپیک پاریس وقتی بازادزه مقابل شمشیرباز مصری باخت و اعتراض شدیدی به داوری داشت و از این طرف به آن طرف سالن درحال دویدن و اعتراض بود، بائو در حالیکه دست در جیب داشت کاملا خونسرد و بی توجه، سالن را ترک کرد. با این شرایط فدراسیون چگونه ورزشکاران خویش را مدت زمان زیادی دست این مربی سپرد و این مربی چه کار مفیدی برای تیم ایران کرد؟
بازگشت سابر به خانه اول
المپیک با تمام تلخی اش برای شمشیربازی به اتمام رسید و باردیگر تیم ملی سابر که فعال ترین اسلحه ایران است به خانه اول برگشت. پیمان فخری از ابتدا گفته بود تنها برای المپیک هدایت تیم ملی را برعهده می گیرد و بعد از آن باردیگر به آمریکا برگشت. ازاین رو تیم ملی سابر باز هم بدون سرمربی شد. اینکه فدراسیون چه کسی را بیاورد تا بتواند از لحاظ فنی این تیم را سرو سامان دهد خودش ماجرایی است.
زمانیکه تیم ملی کره جنوبی توانست سومین طلای تیمی المپیک را بگیرد، اوه سانگوک بازیکن این تیم و قهرمان المپیک عکسی از قهرمانی تیم کره جنوبی در صفحه شخصی خود منتشر نمود و گو بونگیل دیگر هم تیمی او و کاپیتان تیم کره جنوبی در واکنش به این عکس نوشت: “بیا از فردا برای المپیک ۲۰۲۸ آماده شویم.” در واقع در حالی که تفکر کره ای ها پس از قهرمانی این بود که به دنبال طلای المپیک بعدی باشند، تیم ملی ایران نه سرمربی دارد و نه برنامه.
وقت خانه تکانی رسیده است
با نگاهی به عملکرد برخی بازیکنان به نظر می آید وقت خانه تکانی در تیم ملی رسیده است اما مشکل اینست که فدراسیون هیچ پشتوانه ای را مهیا نکرده است. برخی ورزشکاران سال ها در تیم ملی حضور دارند و انواع و اقسام رویدادها را پشت سرگذاشته اند. از قهرمانی آسیا و جهان گرفته تا جام جهانی، بازی های آسیایی و المپیک اما در جایی که باید دست تیم ملی را می گرفتند، نتوانستند خوب ظاهر شوند؛ جایی که باید ضربه می زدند، ضربه زیادی خوردند. تیم ملی باید آن قدر بازیکنان مدعی داشته باشد که بر سر حضور در المپیک با هم رقابت کنند اما از جانب فدراسیون هیچ پشتوانه سازی رخ نداده و تیم ملی ایران تنها در چهار بازیکن خلاصه می شود و بازیکن دیگری فرصت حضور در تیم ملی حتی در جام های جهانی و قهرمانی آسیا و جهان نداشته است چه برسد به المپیک.
اپه و فلوره ایران سال هاست که تعطیل هستند و هر از چند گاهی به یک یا دو مسابقه در سال اعزام می شوند بدون اینکه پیشرفت خاصی داشته باشند. البته رئیس فدراسیون همواره در این سفرها حضور دارد و یک سوال اصلی اینست که این سفرها چقدر به توسعه شمشیربازی ایران کمک کرده است؟
تعدادی از سفرهایی که پورسلمان بعد از انتخاب بعنوان رئیس فدراسیون رفته است:
* قهرمانی آسیا چین
* قهرمانی جهان میلان ایتالیا
* جام جهانی مادرید
* جام جهانی گرجستان
* جام جهانی مجارستان
* بازی های آسیایی هانگژو
* المپیک ۲۰۲۴ پاریس
* اجلاس جهانی مصر
* اجلاس کنفدراسیون آسیا در قزاقستان
دراین میان تنها سابر مردان باقی مانده که این تیم هم پشتوانه قوی ندارد و به نظر می آید همان چند نفری که پشت تیم ملی مانده اند به علت نبود مسابقات انتخابی و فرصتی خاص، بی انگیزه شده باشند.
رئیس فدراسیون شمشیربازی حالا باید پاسخگوی بسیاری از مسائل تیم ملی باشد. ابتدا باید پاسخگوی وضعیت برنامه ریزی پیش از المپیک باشد چیزی که حتی پیمان فخری هم در مصاحبه خود به آن اشاره نمود و گفت تیم آشفته ای را تحویل گرفته است.
از طرفی وقتی حتی یک ستاره جدید و آینده دار به تیم ملی ایران معرفی نشده است، سوال این جاست که رئیس فدراسیون در این مدتی که بر سر کار آمده چه اتفاق متفاوتی را برای شمشیربازی رقم زده است. مدیریت یک فدراسیون تنها حضور در رویدادهای ورزشی و سفرهای خارجی نیست بلکه باید به فکر ساختن آینده سازان آن رشته ورزشی هم باشد.
منبع: فرم نو