به گزارش فرم نو تغییرات اقلیمی رو به افزایش هستند و می توانند محدودیت هایی را برای برگزاری المپیک زمستانی در آینده به همراه داشته باشند.
به گزارش فرم نو به نقل از ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه واترلو، پژوهش جدیدی نشان میدهد که تغییرات اقلیمی در سراسر نیمکره شمالی، مکان برگزاری بازی های المپیک زمستانی را محدود خواهند کرد.
این پژوهش که دانشمندانی از کانادا، اتریش و آمریکا را در بر دارد، نشان میدهد که اگر انتشار جهانی گازهای گلخانه ای بطور شایان توجهی کاهش پیدا نکند، تنها یکی از ۲۱ شهری که پیش تر میزبان بازی های المپیک زمستانی بوده اند، می تواند شرایط عادلانه و ایمن را برای این رویداد فراهم آورد. با این وجود، اگر بتوان به اهداف انتشار گازهای گلخانه ای در “توافقنامه اقلیمی پاریس”(Paris Agreement) دست یافت، تعداد شهرهای میزبان قابل اطمینان از نظر آب و هوا به هشت شهر می رسد.
“دنیل اسکات”(Daniel Scott)، استاد جغرافیا و مدیریت محیط زیست دانشگاه واترلو اظهار داشت: جهان ورزش های زمستانی، با شتاب گرفتن تغییرات اقلیمی درحال تغییر است و ورزشکاران و مربیان بین المللی، شاهد تأثیرات آن در مکان های مسابقه و تمرین المپیک هستند.
پژوهشگران در این پروژه، داده های مربوط به آب و هوا را از دهه ۱۹۲۰ تا به امروز و تغییرات آب و هوایی آینده مربوط به دهه های ۲۰۵۰ و ۲۰۸۰ را بررسی کردند.
همین طور آنها با ورزشکاران و مربیان بین المللی صحبت کردند و دریافتند که ۸۹ درصد از آنها احساس می کنند که تغییر الگوهای آب و هوایی بر شرایط مسابقه تأثیر می گذارند و ۹۴ درصد از آنها نگران هستند که تغییرات آب و هوایی بر توسعه آینده ورزش آنها تأثیر بگذارند.
“ناتالی نولز”(Natalie Knowles)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: ما می خواستیم از دیدگاه یک ورزشکار بفهمیم که چه شرایط آب و هوایی و برفی، رقابت را منصفانه و ایمن می کند و سپس تعیین نماییم که کدام میزبان المپیک می تواند این شرایط را در آینده فراهم آورد.
مدیریت خطر آب و هوا اهمیت بیشتری پیدا کرده برای اینکه میانگین دمای روز در ماه فوریه در شهرهای میزبان، بطور پیوسته بالا رفته است. دما از ۰/۴ درجه سلسیوس در دهه ۱۹۲۰ تا ۱۹۵۰، به ۳/۱ درجه سلسیوس در دهه ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۰ و ۶/۳ درجه سلسیوس در قرن بیست و یکم همچون در المپیک پکن رسیده است. بسته به مسیرهای انتشار، افزایش گرما در قرن بیست و یکم، بین دو تا ۴/۴ درجه سلسیوس پیش بینی می شود.
“میشل روتی”(Michelle Rutty)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: ما راه های بسیاری را برای کاهش خطر آب و هوا در بازی های المپیک زمستانی، از نزدیک به ۱۰۰ سال پیش تا حالا بررسی نموده ایم. محدودیت هایی وجود دارد که راهبردهای مدیریت خطر آب و هوا می توانند با آنها کنار بیایند.
“رابرت اشتایگر”(Robert Steiger)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: تغییرات آب و هوایی، جغرافیای بازی های المپیک زمستانی را تغییر خواهند داد و میزبانی تعدادی از شهرها را که به ورزش های زمستانی خود معروف هستند، از بین خواهند برد. پیش بینی می شود که بیشتر مکان های میزبان در اروپا، در اوایل دهه ۲۰۵۰ غیرقابل اعتماد باشند یا به حاشیه رانده شوند.
“سیائو ما”(Siyao Ma)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: کمیته بین المللی المپیک، تصمیمات دشوارتری را در مورد محل برگزاری بازی ها خواهد داشت اما بهترین ورزشکاران جهان که زندگی خودرا وقف ورزش کرده اند، شایسته این هستند که المپیک در مکان هایی اجرا شود که قابل اعتماد و ایمن باشند و شرایط عادلانه ای را فراهم آورند.
اسکات اظهار داشت: هیچ ورزشی نمی تواند از تاثیر تغییرات آب و هوایی فرار کند. دستیابی به اهداف توافقنامه پاریس برای نجات دادن ورزش های زمستانی و اطمینان یافتن از وجود مکان هایی در سراسر جهان برای میزبانی بازی های المپیک زمستانی، لازم است.
این پژوهش، در مجله “Current Issues in Tourism” به چاپ رسید.
