دغدغه ركورددار پرش بانیزه زنان از كمبود تجهیزات تا نداشتن رقیب!

به گزارش فرم نو مهسا میرزاطیبی می گوید یكی از اشكالات اصلی پرش با نیزه زنان كمبود تجهیزات مناسب این ماده است.

به گزارش فرم نو به نقل از ایسنا، مهسا میرزاطیبی رکورددار پرش با نیزه زنان ایران روز گذشته(سه شنبه) در جریان اولین مرحله رقابت های دوومیدانی قهرمانی باشگاه های کشور با ثبت پرشی به ارتفاع ۳.۹۱ متر رکورد ملی این ماده را که پیش از این با ۳.۹۰ در اختیار خودش بود، جابه جا کرد.

میرزاطیبی در مورد عملکرد خود در این مسابقات به ایسنا اظهار داشت: با این که در مسابقات جایزه بزرگ به خاطر شرایط عملکرد خوبی نداشتم اما این دفعه خوب کار کردم و در پرش اولم با ۳.۷۵ متر رکورد باشگاهی و در پرش دوم رکورد ملی این ماده را پس از مدت ها جابه جا کردم.

او به مسابقات جایزه بزرگ اشاره و بیان نمود: در آن مسابقات باد موافق پشتم زیاد بود که سبب شد دورخیز و جای پایم تغییر کند، همینطور خودم از مانع رد می شدم اما نیزه ام به آن برخورد می کرد. بنابراین عملکرد خوبی نداشتم. خوشبختانه یک هفته پس از آن مسابقات خودم را جمع وجور کردم و رکورد ایران را زدم.

در ایران رقیبی ندارم

رکورددار پرش با نیزه زنان در مورد سطح رقبای خود اظهار داشت: رقابت من با خودم است و همیشه با اختلاف زیادی اول می شوم. در واقع از ابتدا تنها بوده ام و الان هم رقیبی در ایران ندارم.

او در مورد شانس خود برای کسب ورودی المپیک(۴.۷۰متر) اظهار نمود: از آنجایی که المپیک به خاطر شیوع کرونا به تعویق افتاده است، امیدوارم در فرصت پیش آمده رکورد خوبی بزنم و ورودی بگیرم. چیزی غیر ممکن نیست البته با عنایت به انتشار کرونا حالا برنامه خاصی ندارم اما همیشه هدفم ورود به المپیک و کسب مدال بازی های آسیایی بوده است و بی هدف تمرین نمی کنم.

به خاطر نداشتن تجهیزات بازی های آسیایی را از دست دادم

میرزاطیبی به وضعیت پرش با نیزه زنان ایران اشاره نمود و اظهار داشت: تعداد شرکت کننده ها نسبت به سال های ابتدایی فعالیت این رشته بیشتر شده با این که اختلاف رکوردی آنها با من زیاد است اما می توان امیدوار بود که در سال های آینده ورزشکاران خوبی داشته باشیم. مدتی قبل هم سالروز پنج سالگی پرش با نیزه زنان بود. این ماده خیلی نوپاست و من نخستین دختر ایران هستم که فعالیتم را آغاز کردم.

او در ادامه اضافه کرد: از اول تنها شروع کردم و حمایتی نداشتم بگونه ای که برای بازی های آسیایی ۲۰۱۷ جاکارتا اسم من در فهرست اولیه بود اما به خاطر نداشتن حمایت و تجهیزات ورودی نگرفتم و با این که خیلی نزدیک بودم اما فرصت حضور در جاکارتا را از دست دادم. شرکت پلیمرخلیج فارس در سال ۹۹ من و برخی از دوومیدانی کاران را حمایت کرده و از نظر مالی و خرید تجهیزات مناسب این ماده مثل تشک پرش و نیزه کمکم می کند.

دوست دارم حضور رقیب را در کنارم حس کنم

رکوردار پرش با نیزه زنان یکی از اصلی ترین مشکلات ورزشکاران این رشته را کمبود امکانات و تجهیزات دانست و اظهار داشت: تجهیزات بسیار کم است و همین اندک تجهیزات هم فقط در تهران وجود دارد. با این که رکوردار ملی هستم و در تهران کار می کنم، باز هم از نظر تجهیزات مشکل دارم. از سوی دیگر دوست دارم در مسابقاتی با حضور ورزشکاران هم سطح خودم شرکت و وجود رقیب را کنارم احساس کنم. بطور قطع با این اتفاق پیشرفتم بیشتر می شود.

میرزا طیبی در انتها از مربی خود تشکر و بیان نمود: آقای محسن ربانی بی دریغ برای من زحمت می کشد و این رکوردشکنی ها را مدیون او هستم.