المپیك توكیو درحالی سریع ترین، قوی ترین، بالاترین و بهترین های خودرا خواهد شناخت كه به خاطر كرونا و تاثیرات منفی اش، احیانا ركوردهای آنها آب رفت قابل توجهی خواهد داشت.
خبرگزاری مهر – گروه ورزش: زمانی که نخستین خبرها از شهر ووهان چین به سراسر دنیا منتقل و مشخص شد برخی کارهای این شهر تحت تأثیر ویروس به نام «کرونا» و شیوع آن قرار گرفته است، کمتر کسی تصور می کرد به خاطر همین مسئله ورزشکاران حرفه ای و صاحب نام دنیا مجبور شوند در فاصله یک سال تا المپیک مهمترین دوران آماده سازی خودرا از دست بدهند و با ترس و استرس چشم به روزهای آینده داشته باشند.
واقعیت اما همین بود که در زمان اندکی این ویروس خطرناک باشگاه ها و ورزشگاه ها را به تعطیلی کشاند و قهرمانان و ورزشکاران المپیکی ناچار شدند به سمت خانه های خود کوچ کنند و منتظر روزهای آینده و اتفاقات جدید باشند برای بازگشت به شرایط عادی زندگی و ورزش.
پیش بینی آنها این بود که پس از چند ماه می توانند کارهای ورزشی خودرا برای حضور در المپیک ۲۰۲۰ توکیو از سر بگیرند اما زمانی که این ویروس کل دنیا را تحت تأثیر قرار داد، مسئولان برگزاری بازی های المپیک و کمیته بین المللی المپیک (IOC) چاره ای نداشتند جز اینکه المپیک توکیو را لغو کرده و برگزاری آنرا یک سال به تعویق بیندازند.
حالا در فاصله کمتر از یک سال مانده تا برگزاری این بازی ها و در صورتیکه جهان همچنان درگیر بحران کرونا است، ورزشکاران در بعضی کشورها به تدریج وارد فضای تمرین و مسابقه شده اند و برخی رقابت های همیشه مطرح و پرطرفدار مانند لیگ قهرمانان اروپا و بسکتبال NBA هم در حال پیگیری هستند.
با همه اینها و به خاطر تعطیلی چندماهه که تمام فعالیت ها و برنامه های ورزشی با آن مواجه بودند و همین طور شرایط خاصی که طی ماه های باقی مانده تا زمان المپیک بر ورزش حاکم خواهد بود، این سوال بزرگ و مهم مطرح می شود که «آیا کرونا و شرایط استثنایی به وجود آمده رکوردهای المپیک را تحت تأثیر قرار خواهد داد طوری که دیگر شاهد رکوردشکنی نباشیم؟»
تأثیر کرونا بر رکوردهای توکیو
اگرچه در ارتباط با المپیک و مهم شمردن این بازی ها، همیشه تاکید بر صرفِ حضور بوده است اما شکی نیست که دوره به دوره اهمیت نتایج و برد و باخت های به دست آمده در آن بیشتر شده طوری که امروز دستیابی به مدال جزو اهداف لاینفک زندگی هر ورزشکار مدعی و مطرحی محسوب می شود.
از دیگر اهداف مشترک این ورزشکاران می توان به ثبت یک رکورد جدید اشاره نمود که توسط دیگر ورزشکاران دست نیافتنی باشد و از این حیث جاودانه شود؛ برای دستیابی به رکوردی تاریخی که هیچ رقیبی قادر به شکستن و جابه جایی آن نباشد چه میدانی بهتر، مهمتر و فراگیر تر از المپیک؛ بزرگترین صحنه ورزشی جهان که هر نتیجه ای در آن به تاریخ ورزش دنیا سنجاق می شود.
خیلی از ورزشکاران نامدار دنیا در رشته های مختلف، آرزوی خود برای رکوردشکنی را در جریان ادوار مختلف المپیک برآورده کرده اند مانند «مایکل فرد فلپس» آمریکایی که با ۲۸ مدال رکورددار بیشترین مدال در بازی های المپیک است، وی در المپیک ۲۰۰۸ پکن از رقابت در ۸ رشته صاحب هشت مدال طلا شد و از این حیث هم رکوردی بی نظیر به نام خود ثبت نمود.
«یوسین بولت» دونده سرعتی جاماییکایی است که خودرا بازنشسته کرده اما همچنان رکورد دوی ۱۰۰ و ۲۰۰ متر المپیک را در اختیار دارد. همچون رکوردشکنی های وی در المپیک لندن صورت گرفت که رکورد دوی ۱۰۰ متر را ۶ صدم ثانیه بهبود بخشید و در ریو هم قهرمانی در همین ماده را تکرار کرد.
کیانوش رستمی، حسین رضا زاده، بهداد سلیمی، حسن یزدانی، حمید سوریان و…. هم از ورزشکاران ایرانی هستند در ادوار مختلف المپیک و در رشته خود موفق به ارتقا رکورد و ثبت عددی جدید برای آن شدند. قاعدتاً آخرین رکوردهای المپیک چهار سال پیش در ریودوژانیرو به ثبت رسید در صورتیکه بعید است در المپیک پیش رو رکوردشکنی قابل توجهی را شاهد باشیم. کرونا و دگرگون شدن شرایط زندگی ورزشکاران به خاطر این ویروس منحوس دلیل این مسئله است.
افت رکوردِ «قوی ترین»، «سریع ترین» و «بالاترین» المپین ها
به گزارش فرم نو به نقل از مهر، در شرایط عادی بیشتر کشورها از دو سه سال قبل از المپیک برنامه های خودرا برای حضور در دوره جدید این بازی ها آغاز می کنند و اینگونه ورزشکاران شان را با حداکثر آمادگی لازم و ممکن راهی محل برگزاری بازی ها می کنند. همین آمادگی حداکثری از مهمترین دلیلهای در ثبت رکوردهای جدید می شود در صورتیکه برای المپیک سال آینده این مهم و دیگر شاخصهای لازم برای رکوردشکنی خیلی در دسترس مسافران مدعی توکیو نیست.
کرونا و تأثیری که بر راکد شدن کارهای ورزشی گذاشته، نه فقط ورزشکاران را از دوره تمرینی در حدِ المپیک دور کرده بلکه اجازه حضور در تورنمنت ها و برگزاری اردوی مشترک با دیگر کشورها را هم از آنها گرفته است. با از دست رفتن این امتیازات مثبت، دارندگان سهمیه المپیک توکیو با کمتر شناختی نسبت به یکدیگر در میدان حاضر شده و رو در روی هم قرار می گیرند.
قاعدتاً از رقابت این ورزشکاران با همین شرایط هم یک نفر بعنوان «قوی ترین»، «سریع ترین»، «بالاترین» و «بهترین» در رشته خود معرفی می شود اما احتمالاً بدون جابه جایی های آن چنانی رکورد چونکه پس از فوت چندماهه وقت و در فاصله کمتر از یک سال باقی مانده تا المپیک، ورزشکاران در خوشبینانه ترین حالت هم نمی توانند آمادگی حداکثری برای توکیو کسب کنند از طرفی شناخت جدیدی از هم پیدا نمی کنند و بنا بر این عجیب نیست اگر رکوردهای المپیکی در تمام رشته ها افت کند.