فرم نو: حضور برخی از مدیران پیشین ورزش در مجلس یازدهم حكم شمشیر دو لبه برای وزیر ورزش را دارد هر چند كه وی از ماه ها پیش با انتخاب هایی زیركانه دستِ پیش را گرفت تا از گزندِ آنها در امان بماند.
خبرگزاری مهر – گروه ورزش: انتخابات روز یکشنبه فدراسیون تنیس و نتیجه به دست آمده در آن مُهر تأییدی بود بر دورنمایی که وزارت ورزش از ماه ها پیش برای تعامل حداکثری با مجلس یازدهم ترسیم کرد تا یک سال باقی مانده تا آخر عمر دولت فعلی را هم به خیر و سلامت و بدون گذر از مسیر استیضاح و ورود انتقادی نمایندگان خانه ملت سپری کند.
مجلس یازدهم از هفته گذشته در حالی به صورت رسمی شروع به کار کرد که بعضی از نمایندگانش پیشینه ای پُررنگ از ورزش و مدیریت در این حوزه دارند اما در دوره مسعود سلطانی فر یا دیگر وزرا مجبور به بخشیدن عطای کار به لقایش شدند. حالا اما دست روزگار آنها را جایی نشانده که می توانند مو را از ماست بیرون کشیده و اینگونه دلخوری گذشته – اگر به جا مانده باشد- را تلافی کنند، البته اگر اقدامات پیشگیرانه وزیر ورزش به نتیجه نرسد.
ورزشی های حاضر در مجلس
البته قبل از این هم بودند مدیران ورزشی که به مجلس راه یافتند اما این نخستین بار یا از معدود دفعاتی است که برخی نمایندگان مانند میرسلیم و دنیامالی کارنامه ای پُر و پیمان از مدیریت ورزشی دارند.
دنیامالی سال ها مدیریت در فدراسیون قایقرانی و تصدی کرسی بین المللی این رشته را در کارنامه دارد اما عقبه ورزشی میرسلیم از او هم بیشتر است. میرسلیم از سال ۶۸ و از شروع فعالیت رشته نجات غریق و غواصی در ایران بر مسند ریاست این فدراسیون بود اما مطرح شدن بازنشستگی اش او را مجبور به انتها حکومت ۲۸ ساله اش در این رشته کرد.
این اتفاق سه سال پیش و پس از انتخابات دوره قبل ریاست جمهوری که میرسلیم هم بعنوان یکی از کاندیداها در مناظرات آن حضور داشت، انجام شد. البته میرسلیم پس از شروع ریاست ایلخان نوری در فدراسیون نجات غریق و غواصی (دی ماه ۹۶) با حکم وزیر ورزش عضو هیأت رئیسه این فدراسیون شد اما این حکم ۶ ماه پس از انتخابات (تیرماه ۹۷) و با تأخیر نسبت به دیگر اعضای هیأت رئیسه صادر شد.
حالا میرسلیم که رقیب کم توان قالیباف برای ریاست مجلس بود در مسند قدرت مقابل وزیر قرار گرفته است. اما علاوه بر وی و دنیامالی که نماینده انزلی در مجلس شده، خبره های ورزشی دیگری هم در مجلس جدید شروع به کار کرده اند مانند سید احمد رسولی نژاد رئیس سال های دور هیأت مدیره پرسپولیس و معاون امور مجلس، حقوقی و استان های وزارت ورزش در دوره محمد عباسی که بعدها جای خودرا به امیررضا خادم داد.
فدا حسین مالکی عضو پیشین هیأت مدیره پرسپولیس هم همچون ورزشی هایی است که بعنوان نماینده زاهدان در بین مجلسی ها قدرت را به دست گرفته است.
خبرگان ورزشی رو در روی وزارت و وزیر
این افراد با شناختی که از حوزه ورزش و پشت پرده های آن دارند می توانند اهرمی باشند برای حرکت تیزتر مجلس به سمت وزارت ورزش که متصدی آن طی عمر چهارساله مجلس گذشته سه بار طرح استیضاحش عنوان شد اما هر بار از آن گریخت. از دیگر خوش شانسی های وزیر ورزش تعویق یک ساله بازی های المپیک بود که کمک کرد کارنامه عملکردش در دولت دوازدهم کمتر به چشم بیاید.
البته حالا هم در مورد نمره سلطانی فر و چگونگی اختتام دوره اش هیچ تصمیمی نیست چون از حالا تا یک سال آینده نظارت کسانی را روی عملکردش دارد که خیلی خوب با ورزش، چالش های این حوزه و حتی زد و بندهایش آشنا هستند و اگر بخواهند، مسئله ای از وزارتِ تعیین کننده ورزش و جوانان از چشم شان پنهان نخواهد ماند.
لحاظ کردن تیزبینی خبرگان ورزشی در مجلس و البته ضرورت تعامل با مجلسی های جدید برای رهایی از گزندهای احتمالی شان، وزیر ورزش را وادار کرد با برخی جابه جایی ها و انتصاب ها، مسیر تعامل با آنها را ترسیم کند.
اقدامات سلطانی فر برای رهایی از گزند مجلسی ها
آغاز به کار مسعود سلطانی فر برای تعامل حداکثری مجموعه تحت مدیریتش با مجلس جدید بلافاصله پس از انتخابات سال قبل و مشخص شدن آرا آغاز شد، آنجا که اواسط اسفندماه و دو هفته پس از انتخابات مجلس بحث تغییر مدیرکل روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت ورزش عنوان شد و به کارگیری کاوه احمدی با سابقه فعالیت در اداره کل اخبار مجلس در این حوزه؛ بااینکه این جابه جایی اردیبهشت ماه امسال به سرانجام رسید.
انتصاب علی نیکزاد بعنوان عضو هیأت رئیسه فدراسیون تیراندازی دیگر اقدام مسعود سلطانی فر بود که بنظر می رسد برای ایجاد روابط حسنه با مجلس انجام شد. نیکزاد پس از این انتصاب، بعنوان نایب رییس مجلس انتخاب شد؛ انتخابی که قابل پیش بینی بود.
در ادامه هم انتخابات روز یکشنبه فدراسیون تنیس با آنچه خواستِ وزارت ورزش بود انجام شد یعنی کسب اکثریت آرا برای داود عزیزی تا بهانه تراشی قانونی برای استعفای وی باشد و انتصاب مدیری جدید در دفتر امور مجلس وزارت ورزش با قابلیت هایی بهتر و کارآمدتر جهت ارتباط با نمایندگان.
حالا اگر در این میان وزیر ورزش برای یکی از نمایندگان مجلس هم حکمی زد و او را در جایی از ورزش منصوب نمود، نباید خیلی تعجب کرد.
نتیجه چه می شود؟
به گزارش فرم نو به نقل از مهر، مدت زمان زیادی تا آخر عمر مدیریتی مسعود سلطانی در ساختمان تعیین کننده سئول برای ورزشی ها نمانده است. باتوجه به تناقض و تعارضی که میان طیف خطی و جناحی او با نمایندگان وجود دارد، احتمال حضور وی در دولت بعدی کم است اما به هر حال برای سلطانی فر ایده آل است که بعنوان نخستین وزیر دو دوره ای ورزش، با کارنامه ای بدون استیضاح در صحن علنی ترک پست کند.
به همین دلیل او از ماه ها قبل زمینه چینی برای جلب نظر و رضایت نمایندگان مجلس را شروع کرد اما به معنای واقع، باید و قطعیتی در مورد این اقدامات وجود دارد؟
به هر حال حضور ورزشی های با سابقه در مجلس برای وزیر و مجموعه تحت مدیریتش حکم شمشیر دو لبه را دارد. این حضور باتوجه به پیشینه هایی که به آن اشاره شد می تواند پای سلطانی فر را روی پوست موز قرار دهد یا با شناخت نسبی که دو طرف از رگ خواب یکدیگر دارند، او را از هر آمد و رفتی در امان نگه دارد؟!
منبع: فرم نو