به گزارش فرم نو مركزی عشق به ورزش سن و سال و جنسیت نمی شناسد و بانوانی هستند كه با تلاش و پشتكار و با عزمی راسخ در عرصه ورزش، به دنبال حفظ سلامتی و البته رسیدن به قله های افتخار هستند.
مهشاد فرمهینی همچون بانوان دونده و مدال آور استان مرکزی در مسابقات کشوری است که با 23 سال سن، اعتقاد دارد ورزش یک فرصت و یک عشق برای رسیدن برای اهداف بزرگ در زندگی انسان است.
او می گوید هر هفته حدود 25 تا 40 کیلومتر می دود و دویدن جزو برنامه های اصلی زندگی روزمره اش به حساب می آید.
ایسنا با این بانوی دونده به گفتگو نشست که مشروح گفتگو را در ادامه می خوانید.
دوومیدانی را از کجا آغاز کردید
من از همان کودکی عاشق دویدن بودم و بعدها این عشق، رشته ورزشی من شد. از سال 1395 به صورت حرفه ای سراغ ورزش دو و میدانی رفتم، تا اینکه خوشبختانه توانستم در مسابقات 20 کیلومتر پیاده روی بانوان کشور به مدال دست پیدا کنم.
در دوران دبیرستان در رشته هایی چون آمادگی جسمانی و والیبال فعالیت داشتم، اما در استعدادیابی که انجام شد، متوجه شدم در رشته دوومیدانی استعداد بهتری دارم و بنابراین به صورت حرفه ای وارد این رشته جذاب و مادر شدم. در مجموع باید بگویم از کودکی رابطه خوبی با دویدن داشتم و همین علاقه سبب شد که به مرور احساس کنم به این رشته علاقه و در آن استعداد دارم.
از سوابق تحصیلی تان بگویید
با توجه به علاقه ای که از کودکی به ورزش داشتم، علاقه داشتم ورزش را به صورت علمی پیگیری کنم بنابراین بعد از دوران دبیرستان، در دانشگاه وارد رشته تربیت بدنی شدم و خوشبختانه امسال توانستم مدرک لیسانس تربیت بدنی را دریافت کنم و در ادامه، هدفم ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر در این رشته است.
شرایط ورزش بانوان را چگونه ارزیابی می کنید
شرایط ورزش کردن و مسیر حرفه ای شدن برای بانوان در کشور ما نسبت به آقایان متفاوت می باشد چون مشکلات مالی، پخش نشدن ورزش بانوان از تلویزیون که امکان جذب اسپانسر را می کاهد و… وجود دارد که گاهی واقعا آزار دهنده است و سبب دلسردی می شود که امیدواریم با حمایت مسؤلان این مشکلات به حداقل برسد.
چه سفارش ای به بانوان غیر ورزشکار دارید
خیلی از بانوان در دوره هایی از زندگی گرفتار اضافه وزن و چاقی می شوند. مطمئنا ورزش به تناسب اندام و تعادل وزنشان بسیار کمک می نماید. دوستانی دارم که شاغل و دانشجو هستند، اما فرصت نمی کنند که ورزش کنند، به شخصه همواره احساس می کنم که روحیه من با وجود تمرینات سخت و فشرده، از آنها خیلی بهتر و مثبت تر است. ورزش با زندگی ما به قدری عجین شده که اگر چند روز ورزش نکنیم حالمان بد می شود و می توانم به صراحت بگویم زندگی مان مختل می شود. خانم ها باید بدانند که ورزش نه تنها برای سلامت جسم مفید می باشد بلکه به لحاظ روحی و روانی در زندگی بسیار اثر گذار است. وقتی یک خانم حال روحی خوبی داشته باشد مسلما همه چیز برایش لذت بخش تر خواهد بود.
در این روزهای مقابله با کرونا چگونه تمرینات خویش را پیگیری می کنید
تمرین در خانه سختی های خاص خویش را دارد و به هیچ عنوان جای تمرینات هوازی و روی پیست را نمی گیرد، اما در این مدت کوشیده ام با انجام حرکات بدنسازی، آمادگی خویش را حفظ کنم. پیشنهاد من بعنوان یک ورزشکار به سایر بانوان این است که ورزش در منزل را در برنامه خود قرار دهند و با حداقل وسایل به ورزش بپردازند.
در سال 99 چه هدفی را دنبال می کنید
امیدوارم با ریشه کن شدن ویروس کرونا، شرایط ورزش و برگزاری مسابقات به حالت عادی بازگردد. هدف من امسال حضور موفق و کسب عنوان در مسابقات قهرمانی پیاده روی کشور است که امیدوارم بعد از آن بتوانم در تیم ملی هم حضور داشته باشم.
خواسته شما از مسؤلان چیست
به واقع هم اکنون مهمترین مشکل دوومیدانی استان عدم حمایت اسپانسرهای مالی است که امیدواریم با حمایت مسؤلان استان این مشکل برطرف شود. حضور در مسابقات لیگ سبب می شود دوندگان همواره در آمادگی کامل باشند و این مورد در پیشرفت دو و میدانی استان تأثیر بسزایی خواهد داشت.
نکته پایانی
نصب پیست تارتان در اراک اقدامی قابل تقدیر است. واقعا با نصب این پیست، شاهد رشد و ارتقای دوندگان استان خواهیم بود و صدمه های ورزشی هم به حداقل ممکن خواهد رسید. هیات دو و میدانی استان هم تلاش خویش را برای پشتیبانی از ورزشکاران به انجام می رساند و امید است در سایه این تلاش ها رشد و توسعه این ورزش را شاهد باشیم.
