با بیان اینكه تیم های ملی پایه اصلا مربی ندارند انتقاد بهرامی از اوضاع كاراته بانوان: همه را قربانی المپیك كرده اند

به گزارش فرم نو سرمربی سابق تیم ملی كاراته بانوان با انتقاد از بی توجهی محض به كاراته بانوان اظهار داشت: تیم های ملی نوجوانان، جوانان و امید كاراته بانوان اصلا كادر فنی ندارند و همه كاراته بانوان را بخاطر المپیك تعطیل كرده اند.
لیلا بهرامی در گفتگو با ایسنا، درباره ارزیابی خود از وضعیت تیم ملی كاراته بانوان ایران در راه كسب سهمیه حضور در المپیك ۲۰۲۰ توكیو، اظهار نمود: با عنایت به شناختی كه از نفرات تیم دارم، پیش بینی من این است كه ۲ سهمیه المپیك بگیریم. به اعتقاد من ورود به المپیك سخت تر از كسب مدال در این رویداد بزرگ است و اساسا شانس كسب ۲ سهمیه و همین طور رسیدن به مدال در المپیك را خواهیم داشت.
*شانس كسب ۲ سهمیه المپیك داریم
سرمربی سابق تیم ملی كاراته بانوان ایران اضافه كرد: بچه های ما بی تجربه نیستند و در مسابقات مختلفی حضور داشته اند. نفراتی هستند كه می توان بر روی آنها حساب كرد. نمی خواهم اسامی شانس های اصلی كسب سهمیه را مطرح كنم چونكه این كار غیرحرفه ای است اما هر كدام از اعضای این تیم می توانند به سهمیه المپیك برسند. شاید شایستگی رسیدن به ۳ سهمیه را هم داشته باشیم اما با عنایت به سیاست های فدراسیون جهانی احتمال اینكه ۲ سهمیه بگیریم بیشتر است.
*غیركاراته ای ها بیشتر از كاراته ای ها در جریان اتفاقات هستند
وی با اشاره به اینكه بواسطه سال ها حضور در تیم های ملی بعنوان ورزشكار و مربی، شناخت بسیار خوبی نسبت به نفرات تیم ملی و كادر فنی دارد، اشاره كرد: فراز و نشیب در هر رشته ای وجود دارد. هم اكنون افراد غیركاراته ای بیشتر از خود كاراته ای ها در جریان اتفاقات این رشته هستند و آنرا دنبال می كنند. معتقدم نباید به محض آنكه یك ورزشكار در یك رویداد به مدال نرسید سریعا به سمت او و مربی تیم ملی هجوم ببرند بلكه اجازه بدهند آنها در آرامش به كارشان ادامه دهند. هیچ ورزشكار و یا مربی دوست ندارد كه نتیجه نگیرد و شكست نیز جزئی از كار هر ورزشكاری است.
*آن ها كه ادعای دلسوزی دارند فكری به حال كاراته بانوان كنند
بهرامی اضافه كرد: من كه كلا از كاراته بیرون رفته ام و هیچ نفعی هم در كاراته ندارم اما آنها كه در بطن كار هستند و ادعای دلسوزی دارند بیایند تحلیل كنند و ببینند كه چرا عملكرد یك ورزشكار تیم ملی پر فراز و نشیب است؟ چرا یك ورزشكار در یك رویداد خوب كار می كند و به مدال می رسد اما در رویداد دیگر در حد انتظار ظاهر نمی شود؟ كاراته كه از المپیك ۲۰۲۴ كنار گذاشته شد و در ۲۰۲۸ هم حضور ندارد، روشی كه دنبال می شود درست نیست و به كاراته لطمه زده است.
*برای تیم ملی كمپ مشترك بگذارند
سرمربی سابق تیم ملی درباره راه های برطرف نمودن نقاط ضعف تیم ملی كاراته بانوان، اظهار داشت: باید كمپ ها و اردوهای مشترك با كشورهای دیگر بگذارند. بچه های تیم ملی تعدادشان زیاد نیست و ۵ نفر هستند، خب بیایند برای این ها اردو و كمپ مشترك بگذارند تا بخوبی برای رویدادی مثل المپیك آماده شوند. ضمن آنكه كاراته ما تیم به معنای حرفه ای ندارد و از بدنساز، آنالیزور، روانشناس، پزشك تغذیه و… كه دائما در كنار بچه ها باشند و به آماده سازی آنها كمك كنند خبری نیست. در واقع بازیكنان ما المپیكی هستند اما یك تیم المپیكی نداریم و ملزومات در حد یك تیم المپیكی نیست. همه زحمت های تیم ملی بر روی دوش یك نفر بعنوان سرمربی است و حتی یك نفر نیست كه به او كمك نماید.
*خط فكری من و مسئولان فدراسیون یكی نبود
وی درباره دلیلهای كناره گیری از هدایت تیم ملی كاراته بانوان، اظهار داشت: من خرداد سال قبل از هدایت تیم ملی و در فاصله حدود یك ماه مانده به بازی های آسیایی استعفا دادم چونكه معیارهای من و فدراسیون با یكدیگر همخوانی نداشت، بنا بر این كار كنار كشیدم. خط فكری من با مسئولان فدراسیون فرق می كرد و ادامه كار برایم مقدور نبود. الان دبیر ورزش و كارشناس ورزشی هستم و باشگاه داری می كنم اما از فضای كاراته كاملا بیرون آمده ام و از این مساله نیز رضایت كامل دارم.
*روزی برمی گردم كه شرایط برای كار مهیا باشد
بهرامی در پاسخ به این پرسش كه آیا از طرف مسئولان جدید فدراسیون كاراته دعوت به همكاری شده یا خیر، اظهار نمود: هیچ پیشنهادی به من نشده، البته در فضای پیشنهاد هم قرار نگرفتم و اگر قرار باشد روزی هم به كاراته برگردم تنها وقتی خواهد بود كه شرایط لازم برای بازگشتم مهیا شود. حاضر نیستم به هر قیمت ممكن و تحت هر شرایطی بازگردم و مانند گذشته در كاراته كار كنم.
*فكر می كردم از كاراته بروم می میرم
بازیكن اسبق تیم ملی اضافه كرد: هم اكنون راحت زندگی ام را می كنم و هیچ تنشی هم ندارم. از سال ۷۹ تا سال قبل چه بعنوان بازیكن تا سال ۹۱ و پس از آن هم بعنوان مربی و سرمربی در رده های مختلف تیم های ملی كار كردم و همیشه فكر می كردم اگر روزی از كاراته بروم می میرم. اما الان خیلی راضی ام و شرایطم بمراتب بهتر از زمانی است كه در كاراته حضور داشتم.
*رده های نوجوانان، جوانان و امید اصلا مربی ندارند!
بهرامی در ادامه گفتگو با ایسنا، درباره برخی انتقادات از اینكه چرا سرمربی تیم ملی كاراته بانوان بر خلاف كادر فنی آقایان در سالن رقابت های لیگ حاضر نمی گردد اظهار داشت: چطور یك نفر می تواند هم تیم المپیكی را به تنهایی هدایت كند، هم تمامی مسابقات لیگ را رصد كند و هم به امورات زندگی شخصی خودش بپردازد؟ متاسفانه ما هیچ مربی در رده های سنی نوجوانان، جوانان و امید بانوان نداریم و فقط یك نفر بعنوان سرمربی تیم ملی بزرگسالان داریم. فدراسیون باید این مشكل را ریشه یابی و حل كند چونكه كاراته بانوان ایران در وضعیت بسیار بدی سر می كند و با این شرایط نمی توان آینده روشنی برای آن متصور بود.

*باید از مربیان خوبی كه داریم استفاده كنیم
وی درباره چرایی بی تفاوتی فدراسیون كاراته نسبت به تعیین كادر فنی برای تیم های پایه بانوان اظهار داشت: ما مربیان بسیار خوبی در كشورمان داریم كه می توانند به كاراته كمك كنند. من دنبال سمت و پست نیستم اما نمی دانم چرا فدراسیون توجهی به تیم های پایه ندارد. همه ما می دانیم كه المپیك اهمیت زیادی دارد و بزرگترین رویداد ورزشی جهان است و بالاتر از آن هم نداریم اما نباید بخاطر المپیك همه چیز را فراموش نماییم.
*یكسال است كاراته بانوان را تعطیل كرده اند
بازیكن سابق تیم ملی اضافه كرد: متاسفانه تمامی رده های كاراته بانوان فراموش شده اند و بازیكنان انگیزه خودرا از دست داده اند. یك سال است همه كاراته بانوان به این بهانه كه می خواهیم به المپیك برویم فراموش و تعطیل شده است. اسفند ماه تازه می خواهند انتخابی بگذارند و تیر ماه هم تیم را به مسابقات آسیایی بفرستند. یك سال است كه در رده نوجوانان، جوانان و امید هیچ كاری انجام نشده، اینكه اسفندماه تازه به برگزاری رقابت های قهرمانی كشوری و انتخابی های تیم ملی اقدام نمایند اساسا آماده شدن بازیكنان برای قهرمانی آسیا كه در سال آینده در كویت برگزار می شود، كار سختی خواهد بود. البته برگزاری كاراته وان ها در ایران كمك زیادی كرده اما با این شرایط هر مربی كه بیاورند كار خیلی سختی خواهد داشت.
*بعد از المپیك چه برنامه ای برای كاراته بانوان دارند؟
بهرامی درباره وضعیت تیم بزرگسالان نیز اظهار داشت: الان در تیم بزرگسالان هم ۵ نفر در اردو هستند و بقیه نفرات بعنوان حریف تمرینی حضور دارند. اصلا تیم B بطور كلی فراموش شده در حالی كه ما پس از المپیك، مسابقات جهانی و آسیایی را در پیش داریم و همه بخاطر المپیك به حال خود رها شده اند. آن هم در شرایطی كه سهمیه گرفتن یا نگرفتن تیم قطعی نیست. با عنایت به احتمال خداحافظی برخی نفرات تیم ملی بعد از المپیك، كار بسیار سختی در جهانی و آسیایی در پیش خواهیم داشت. ما همین الان نیز در وزن ۶۸- كیلوگرم اصلا كسی را در تیم ملی نداریم و ۵ كاراته كای تیم ملی در ۴ وزن دیگر قرار دارند. آیا در این وزن قرار نیست نماینده ای به جهانی و آسیایی بفرستیم؟ تیمی كه یكسال است رها شده را می خواهند چكار كنند؟ فدراسیون باید شورایی تشكیل دهد تا برنامه ریزی مشخص كنند كه چه كاری مقرر است پس از المپیك صورت گیرد.
* مربی بعدی كار خیلی سختی خواهد داشت
سرمربی سابق تیم ملی اشاره كرد: اساسا با این شرایط یكی دو وزن دیگرمان نیز پس از المپیك تعطیل می شوند، آنوقت مربی بعدی با تیمی كه تحویلش می دهند كار خیلی سختی خواهد داشت، درست مثل زمانیكه آن تیم را به من تحویل دادند. نمی دانم فدراسیون كاراته چرا این موارد را تجزیه و تحلیل نمی كند؟ اگر پول ندارید خب می توانید حتی ماهی یكبار هم كه شده یك مسابقه یا اردو بگذارید كه بقیه ورزشكاران هم بدانند كه فراموش نشده اند. من با بسیاری از بچه ها در ارتباط هستم متاسفانه همه نا امید و بی انگیزه شده اند. ورزشكاری هم كه انگیزه اش را از دست بدهد خیلی زمان می برد تا بتواند به شرایط عادی بازگردد. اصلا مشخص نیست فدراسیون چه تدبیری برای پس از المپیك دارد. در جهانی هم كومیته تیمی و انفرادی برگزار می گردد و ما می توانیم حدود ۷ تا ۸ بازیكن داشته باشیم در حالی كه اگر همین نفرات هم بمانند ما باز با كمبود بازیكن مواجه خواهیم بود.
*همه انگیزه شان را از دست داده اند
وی افزود: همین طور با عنایت به بیرون رفتن كاراته از المپیك ۲۰۲۴، فدراسیون جهانی به جهت اینكه رقابت های كاراته وان كه برایشان درآمدزایی دارد كمرنگ نشود تدابیری را می اندیشد تا سیستم ورود به بازی های آسیایی و اروپایی را باردیگر برمبنای رنكینگ كند تا با این كار مسابقات كاراته وان همچنان مهم باشد و ورزشكاران مجبور به حضور در این رقابت ها شوند. این در شرایطی است كه ما رده های دیگر را فراموش كرده ایم و اساسا آن موقع به مشكل جدی خواهیم خورد. من كه بیرون از كاراته هستم اما دلم می سوزد كه چرا باید كاری نماییم كه همه انگیزه شان را از دست بدهند. بسیاری از بچه ها اصلا از روند ورزش حرفه ای خود خارج شده اند و امیدی به بهبود اوضاع ندارند. می گویند فدراسیون اصلا كاری با ما ندارد و نمی دانند ما چكار می نماییم.
*همه را قربانی المپیك كرده ایم
بهرامی درباره راهكارهای خود برای بهبود این وضعیت، اشاره كرد: باید تیم B را تشكیل دهند و از آن حمایت كنند. چطور فدراسیونی كه المپیكی است و یكی از امیدهای اصلی برای كسب مدال در المپیك است، اسپانسر كافی ندارد؟ باید برای پشتیبانی از پشتوانه سازی حامی مالی بیاورند. گروه یا شورایی درست كنند، یك عده را به مسابقات كاراته وان كشور كه در رده زیر ۲۱ سال برگزار می گردد اعزام كنند، یك عده را به لیگ ها اعزام كنند تا همه بدانند دیده می شوند. حتی ماهی یكبار هم شده اردو برگزار كنند تا كاراته بانوان سر و سامانی بگیرد. كاراته در ایران خیلی بزرگ و یكی از شانس های مدال المپیك برای ورزش ایران است. پس از المپیك هم بازی های آسیایی و بازی های كشورهای اسلامی را داریم كه برای ورزش ما خیلی مهم می باشد، بدین سبب به نفع كاراته بانوان نیست كه همه را قربانی المپیك نماییم. مسئولان وزارت ورزش و كمیته ملی المپیك باید حمایت های ویژه تری از فدراسیون كاراته در این راه سخت داشته باشند.

منبع: